In het rijkelijk geïllustreerde weekblad ‘Het Noorden in woord en beeld’ (jaargang 14, 1938-1939, nummer 6) van 22 april 1938 was op bladzijde 5 de navolgend afgebeelde foto van de kaarke an de brink van Deever opgenomen. De redactie van ut Deevers Archief heeft deze afbeelding niet zo zeer opgenomen om de vervallen kaarke an de brink van Deever te laten zien, als wel zo zeer om de braandkoele in de brink van Deever te laten zien en dan met name zo zeer, omdat op deze afbeelding, als enig bij de redactie bekende afbeelding, het bluswater in de braandkoele goed is te zien. En staan bij de brandkoele twee rodododendron struiken ?
Ut was un echte braandkoele !! Maar die is onder het rücksichtslose sloopbewind van burgemeester Jan Cornelis Meiboom (die in de Deeverse volksmond altijd eerbiedig en met gebogen hoofd en met de pet in de hand ome Kees werd genoemd) in 1956/1957 tijdens de vernieling van de niet-origineel-Saksische brink van Deever helaas gedempt.
Tijdens de uitvoering van het meer dan peperdure project ‘Diever op dreef’ in de jaren 2019 en 2020 is de niet-origineel-Saksische brink van Deever verder vernield met onder meer rare overbodige wandelpaden, zeg maar nepslijtpaden. Zie de afgebeelde kleurenfoto, die de redactie van ut Deevers Archief op maandag 8 juni 2020 heeft gemaakt.
De delegatie van inwoners van Deever, die een beetje mee mocht babbelen tijdens de voorbereiding van het project ‘Diever op dreef’, zal vast wel een keer hebben gemompeld dat het een goed idee zou zijn de braandkoele in de brink te herstellen. Maar daar deden de ingehuurde mannetjes van het dure en chique en betweterige ingenieursbureau en de ingehuurde mannetjes van de dure en chique en betweterige gemeente Westenveld natuurlijk niets mee. Dat was niet de bedoeling. De leden van de delegatie mochten wel meebabbelen en meemompelen en meekoffiedrinken en meegevuldekoeketen, maar niet meebeslissen. Ech neet.