De redactie van ut Deevers Archief heeft in aantal berichten aandacht besteed aan dorpsfiguur Geert Dekker. De ongetrouwde klokkenluider, orgelpomper, koster, lijkwagenrijder en keuterboer Geert Dekker is geboren op 26 februari 1876 in Dwingel en hij is overleden op 6 maart 1963 op 87-jarige leeftijd in Möppel.
Een citaat uit het boek Het mirakel van Klaas Kleine:
Een echte dorpsfiguur was Geert Dekker. Hij was vanaf 1915 klokkenluider en orgelpomper. Geert Dekker werd op koninginnedag 30 april 1955 koninklijk onderscheiden voor zijn 40-jarig jubileum als klokkenluider. Veertig jaar lang de trappen in de toren van Diever op, met de hand de klokken luiden, en dan de trappen weer af, was zeer zeker geen geringe prestatie. In de periode 1955-1957 kon hij de klokken niet luiden vanwege de grote restauratie van de nederlands hervormde kerk.
Geert Dekker vermeldt in het bijschrift van een foto in het artikel ‘Er staat een kerk op instorten’ in het christelijke blad De Spiegel van 23 juli 1955 het volgende:
“Ik ben 79 jaar”, zegt Geert Dekker, “en gedurende 45 jaar daarvan heb ik de kerkklokken van Diever geluid. Nu moet ik drie jaar wachten, vanwege de restauratie, en ik weet niet wat ik in de tussentijd moet doen.”
De oude Geert hoopte blijkbaar – en wellicht tegen beter weten in – na het voltooien van de restauratie weer de klokken te kunnen gaan luiden. Dat was echter niet het geval, omdat op koninginnedag 30 april 1957 een elektrisch schakeluurwerk in het nieuwe gemeentehuis aan de brink in gebruik werd genomen. Geert mocht zichzelf werkloos klokkenluider maken door deze installatie in werking te stellen. Op het plaatje bij het schakeluurwerk stond de volgende tekst:
Op de nationale feestdag in 1957 des morgens om 8 uur is deze apparatuur in werking gesteld door Geert Dekker, die klokkenluider van de gemeente Diever was van 16 maart 1925 tot 1 januari 1957.
Daaruit valt een klokkenluiderschap van bijna 32 jaar af te leiden. Terwijl Klaas Kleine dacht aan 40 jaar klokkeluiderschap en Geert Dekker zelf dacht aan een klokkeluiderschap van 45 jaar. Tijd is een relatief begrip.
In het bijschrift van een foto in het artikel “Waarom accepteerde Diever het door Voorburg verstoten drieluik ?” in het blad De Spiegel’ van 6 juni 1959 staat:
Evenals vroeger heeft de 84-jarige Geert Dekker (meer dan 45 jaar klokkeluider, nu op non-actief, omdat de geluidinstallatie elektrisch werkt) nu ook in de gerestaureerde kerk zijn eigen stoel. Hij voelt zich een beetje eigenaar van de kerk en is erg trots op zijn koninklijke onderscheiding, die hij vanwege zijn 40-jarig klokkeluidersjubileum heeft gekregen. “Wat ik van het schilderij denk ?” Geert kijkt nog eens even naar het grote werk en zegt dan resoluut: “Het is wel mooi, maar je moet er verstand van hebben. Maar er zullen vast wel veel kijkers komen”. Waarschijnlijk hoopt Geert van die kijkers een kleinigheid te ontvangen …
Of Geert Dekker bijna 32 jaar, of 40 jaar, of 45 jaar, of volgens zijn eigen zeggen meer dan 45 jaar klokkenluider is geweest doet niets af aan zijn prestatie en de bijzondere plaats die hij toen ter tijd had in de Deeverse samenleving.
De redactie verwijst de zeer gewaardeerde geïnteresseerde bezoeker van ut Deevers Archief graag naar onder meer het bericht:
– Anne Mulder over Geert Dekker en Abel Wijkstra;
– Bee Geert Dekker in de Heufdstroate in Deever;
– Ik hep u neet edoane,ut gebeurde aagter mee;
– Veur wie de klokke in de toor’nlut.
Jan Hessels schreef in Opraekelen 00/4 het artikel ‘Anekdotes die ik me nog van Geert Dekker herinner’.
Roelof Santing reageerde op het artikel van Jan Hessels in Opraekelen 01/1.
Afbeelding 1
Op de hier afgebeelde foto staan Geert Dekker (links) en Abel Wijkstra (rechts) in hun tuin (op ut Bultie ?). Hier zien we Geert Dekker als jonge kerel van twintig jaar of misschien een paar jaar ouder. Let wel, deze foto moet dus in 1900 of een paar jaar daarvoor zijn gemaakt! Ogenblikkelijk rijst dan de vraag wie in die tijd in Deever fotografeerde ? Voor zover bij de redactie van ut Deevers Archief bekend was burgmeester Hendrik Gerard van Os de enige persoon die dat in die tijd deed ! De hier afgebeelde was aanwezig in de verzameling van Roelof Jans Tabak uut de Aagterstroate in Deever.
