Toen Jan Hessels nog leefde sprak de redactie van ut Deevers Archief regelmatig met hem bij hem thuis in zijn boerderij an de Kruusstroate over ut olde Deever, over het boerenleven, over dorpsfiguren, over vrogger. Jan hield van het vertellen van anekkedotes, zoals hij die korte en altijd grappige verhaaltjes noemde. De redactie prijst zich gelukkig dat Jan Hessels enige van zijn anekkedotes over dorpsfiguur Geert Dekker op papier heeft gezet. Zie het volgende bericht
De anekkedotes zijn geïllustreerd met -het kan niet anders- uitspraken van Geert Dekker in ut Deevers. Jan Hessels sprak ut olde Deevers zuiver, net zoals Jantje Andreae-Oost en Jannes Bult dat deden, zoals je ut olde Deevers hoort te spreken.
Het is jammer dat ut olde Deevers in het hedendaagse verrandstadiserende vershakespeariserende Deever bijna dood is.

De koneklukke onderscheiding
Enige tijd nadat Geert zijn koninklijke onderscheiding had gekregen, vond er een televisieopname plaats in Diever. Geert kwam hierin ook voor. Na de uitzending kreeg Geert van enkele mensen te horen dat de koningin boos was op hem. Zij had Geert op de televisie gezien en opgemerkt dat hij de koninklijke onderscheiding niet droeg !
Geert ontging de grap en nam dit zo serieus, dat hij vanaf dat moment zijn onderscheiding altijd en voor een ieder goed zichtbaar droeg.

De collectebusse
Na de restauratie (afgerond in 1956 ) van de Grote Kerk (de Nederlands Hervormde Kerk) stond daar een collectebusje waarin de bezoekers van de kerk een bijdrage konden doen voor het onderhoud van de kerk.
Geert, de koster van de kerk, haalde ’s avonds de collectebus uit de kerk en bewaarde deze bij hem thuis in de bedstee op de beddeplaanke, waarna hij de bus ’s morgens weer in de kerk plaatste. Geert mocht altijd aanwezig zijn bij het legen van de collectebus en het tellen van het geld, omdat hij er zich zo bij betrokken voelde.
De opbrengst was voor Geert een waar staatsgeheim. Hij zou nooit aan iemand vertellen hoe groot de opbrengst was geweest. Tot die keer dat hij Cornelis Seinen zag aan de andere kant van de brink. Cornelis was toen lid van de kerkvoogdij en mocht in die functie wel weten hoe groot de opbrengsten van het collectebusje waren. Geert wilde Cornelis op de hoogte brengen van de laatste telling en schreeuwde hem over de brink toe: “Knelis, ur saat seumtachtug gull’n en viemviètig cent in ut bussie, moar dèènk ur umme dai ’j ut neet wieder vutelt heur.”

De landloopers
Geert was ook verantwoordelijk voor landlopers, die tijdelijk werden ingesloten in de kerker onder de toren. Meestal werden ze de volgende morgen weer op vrije voeten gesteld.
Toen Geert een keer een zwangere vrouw, die op alle dèèg’n leup, moest verzorgen in de kerker, had hij het daar moeilijk mee. Hij vertelde: “Ik heb heur d’r ’s mön’s moar vrog uuteloat’n en heur moar gauw over de brogge ebraagt, want as see hier uutepakt haar, dan haar’n wee moar lilluk mit ut seèkie eseet’n. De brogge was de Deeverbrogge en de grens tussen de gemiente Deever en de gemiente Dwingel.

De liekwèèg’n
Geert reed met zijn paard altijd de lijkwagen als dit nodig was.
Op een keer stond Geert voor een begrafenis vanuit Wapse met de koets te wachten voor de deur van het sterfhuis. Het was steenkoud en het wachten verveelde Geert. Hij was op een gegeven moment zo ontstemd dat hij de deur van het huis opende en riep: “Hoe sit dat hier, is d’r iene dood of bin ie allemoale dood”.
Later zei Geert dat hij dat nooit meer zou doen. Hij had het namelijk behoorlijk met de dominee aan de stok gekregen. “Oei, oei”, zei Geert, “Wat kan die man foeter’n.”

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie herinnert zich ook een anekkedote. Geert Dekker en Abel Wijkstra moesten naar Groningen om een overleden vrouw uit Deever op te halen uit het ziekenhuis. Ze gingen met paard en wagen. Om op te schieten liet Geert op de terugweg het paard een poosje draven. Toen ze in Deever aankwamen bemerkten ze dat het lijk onderste boven in de kist lag.

De redactie verwijst voor afbeeldingen van foto’s van Geert Dekker naar afbeeldingen in berichten over Geert Dekker. De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief klikke daartoe op het onderwerp Geert Dekker in het grijze compartiment van de webstee.
Bijvoorbeeld de afbeelding van een foto van Geert Dekker in het weekblad De Spiegel van 6 juni 1956.
Bijvoorbeeld de afbeelding van een foto waarop de negenenzeventigjarige Geert Dekker met zijn op 30 april 1955 ontvangen koninklijke onderscheiding.
De redactie is al jaren op zoek naar een foto, waarop Geert Dekker op de lijkwagen is te zien. Wie helpt ?