Category Archives: Kuunst

Un tiekening van un paer olde huus’n op Zorgvlied

De redactie van ut Deevers Archief laat de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deeveers Archief graag meegenieten van getekende of geschilderde objecten in de gemiente Deever. De redactie heeft toestemming van mevrouw Marjan Elisabeth van der Helm bijgaand afgebeelde en door haar gemaakte pentekening van enige huizen aan de Dorpsstraat op Zorgvlied in ut Deevers Archief te tonen. De redactie is haar bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.
Zij maakte deze tekening zittend op de bank en uit het raam kijkend naar de huizen aan de overkant van de straat. Zij signeerde de tekening in de linker benedenhoek met MvdH, 10-4-’83. De originele tekening hangt bij mevrouw Marjan Elisabeth van der Helm aan de muur.

Afbeelding 1
In 1983 woonden in deze huizen aan de Dorpsstraat andere mensen dan nu. In het linker pand was de dorpswinkel van Ale van der Heide gevestigd. Hij verkocht gelukkig ook ansichtkaarten.De familie van der Heide woonde in het aangrenzende pand. Het Amsterdamse huis werd toen al lang bewoond door Gerard Goettsch. Hij had in zijn huis ook een afdruk van deze tekening in een lijstje aan de muur hangen. Hij was zeer gesteld op deze tekening. In het rechter pand woonde vrouw Hillen, die later dood in haar huis werd gevonden.


Afbeelding 2
Coen Broekema heeft de hier getoonde foto gemaakt op 30 november 2002. Bijna twintig jaar na 1983 is de aanblik van de panden nog ongeveer hetzelfde. Alleen was toen in Zorgvlied helaas geen dorpswinkel meer aanwezig. Gerard Goettsch overleed op 13 juni 2000 op 96-jarige leeftijd zittend in zijn stoel voor het raam van zijn Amsterdamse huis.

Posted in Gerard Goettsch, Kuunst, Tiekening, Zorgvliet | Leave a comment

Un waetervaarfskildereeje van De Kleine Henduk

De redactie van ut Deevers Archief ontdekte in maart 2021 in de belangwekkende webstee Urban Sketchers Nederland (https://urbansketchers.nl) een foto van kunstenares Jolanda Huiberts-Tigelaar. Op deze foto (zie afbeelding 2) is op een bladzijde van een schetsboek een aquarel van de voormalige smederij De Kleine Hendrik an de Peperstroate in Deever met op de achtergrond het geaquareleerde object. De redactie kwam via de beheerder van de webstee Urban Sketchers Nederland in contact met de kunstenares Jolanda Huiberts-Tigelaar. Zij gaf de redactie toestemming een afbeelding van haar aquarel in ut Deevers Archief te tonen. De redactie is haar bijzonder erkentelijk voor deze toestemming. Zij deed de redactie een aantal scans met verschillende resoluties van haar aqaurel toekomen. De redactie koos de scan met de hoogste resolutie voor het tonen van haar prachtige aquarel in afbeelding 1. De redactie verwijst ook graag naar de fraaie webstee van kunstenares Jolanda Huiberts-Tigelaar, te weten https://www.jolandahuiberts.art, een bezoek meer dan waard.
De kunstenares heeft het aquarel en de kleurenfoto gemaakt op zondag 21 februari 2021, dus ná de herbestratingspandemie in het binnendorp van Deever, waaronder de Peperstraat, in 2019/2020, zie afbeelding 3 en afbeelding 4.
De redacteur van de webstee Urban Sketchers Nederland (https://urbansketchers.nl) schreef op 23 februari 2021 bij afbeelding 2 de volgende tekst:
Jolanda Huiberts-Tigelaar ging op pad in het Drentse Diever en tekende daar een oude Smederij, ‘De Kleine Hendrik’. In de voorgevel van het pand zag zij een mysterieus luik, waarvan niemand haar kon vertellen waar het ooit voor gediend heeft. Nu heeft het theater in mijn woonplaats Culemborg ook een luik op een vreemde hoogte. Daarvan weet ik dat het als toegang diende tot een hoge schuilplaats bij dijkdoorbraak… maar hoog water in Diever, dat zal het niet zijn.
Het luik was heel vroeger een externe toegang tot de zolder. De redactie citeert een stukje uitleg van wijlen Klaas Kleine in zijn artikel ‘Ons huis aan de Peperstraat in Diever – Deel 1’ in Opraekelen Nr. 00/3 (september 2000), het papieren blad van de Historische Vereniging Gemeente Diever:
Met de voorgevel, die geen consequent metselpatroon kende, was iets merkwaardigs aan de hand. De tuitgevel heeft aan de top een schoorsteen. Het rookkanaal komt van de stookplaats recht daaronder, tussen de ramen, maar loopt achter het luik langs, dat weliswaar van de straatzijde aan de straatzijde geopend kan worden, maar dat functieloos is, doordat het vrijwel over de volle breedte afgesloten is door genoemd rookkanaal. Was de stookplaats vroeger op een andere plaats in de woning ? Toen later de voorgevel herbouwd is, heb ik het zo gelaten.
De kunstenares Jolanda Huiberts-Tigelaar heeft haar aquarel de naam ‘De Kleine Hendrik’ gegeven, met daarbij de uitleg ‘smederij van Hendrik Kleine, de zoon van Klaas Kleine’.
Het is juist andersom. Klaas Kleine is een zoon van smid Hendrik Kleine op Kolderveen. De broer van Klaas Kleine is Berend Kleine. Berend Kleine heeft een tijdje een smederij in de voormalige smederij van de Kloeze an de Heufdstroate in Deever gehad. Berend Kleine was groter en forser gebouwd dan Klaas Kleine. Daarom kreeg de smederij van Berend Kleine de naam ‘De Grote Hendrik’ en kreeg de smederij van Klaas Kleine de naam ‘De Kleine Hendrik’.

Afbeelding 1
Aquarel van kunstenares Jolanda Huiberts-Tigelaar
 
Afbeelding 2
Foto van de aquarel van Jolanda Huiberts-Tigelaar met op de achtergrond de voormalige smederij De Kleine Hendrik van Klaas Kleine (© Jolanda Huiberts-Tigelaar)

Afbeelding 3
De redactie heeft deze foto gemaakt op woensdag 6 november 2019.


Afbeelding 4
De redactie heeft deze foto gemaakt op woensdag 6 november 2019.


Afbeelding 5
De redactie heeft deze foto gemaakt op donderdag 22 april 2021.

Posted in Klaas Kleine, Kuunst, Peperstroate | Leave a comment

Un skildereeje van un hutte aachter Deever

De kunstschilder Adrianus (Arie) Johannes Zwart is geboren op 30 augustus 1903 in Rijswijk en is overleden op 27 augustus 1981 in het Rosa Spierhuis in Laren in Noord-Holland.
Na zijn huwelijk in 1926 was hij voor het levensonderhoud van zichzelf en zijn gezin afhankelijk van de inkomsten uit de verkoop van zijn schilderijen. Hij reisde veel door Nederland, eerst alleen, later met zijn gezin in een omgebouwde verhuiswagen. In 1936 werd deze vervangen door een speciaal voor het gezin gebouwde woonboot, die de naam De Trekschuit kreeg. Hiermee gingen hij en zijn gezin verder op reis door Nederland. Hij was vaak te vinden op de Beulakker Wiede en in Möppel. In de winter lag De Trekschuit in Möppel. Zwart is door zijn contacten met Möppeler schilders na 1940 overgestapt op het gebruik van lichtere kleuren met een lossere penseelvoering, zoals op het afgebeelde schilderij is te zien. Zijn schilderijen werden in de kunsthandel voor goede prijzen verkocht en waren vaak te zien op tentoonstellingen.
Arie Zwart gaf zijn hier afgebeelde schilderij de naam Hutje, achter Diever, Drente. Hij tekende de titel van het schilderij op het doek aan de achterkant van het schilderij. Het werk is met olieverf geschilderd op een linnen doek. Het schilderij heeft een breedte van 49 centimeter en een hoogte van 39 centimeter. Het schilderij is aan de voorkant voorzien van de handtekening van de schilder. De redactie van ut Deevers Archief schat in dat Arie Zwart dit schilderij tussen 1945 en 1950 heeft gemaakt.
De grote vraag is natuurlijk waar in de gemiente Deever hij dit schilderij heeft gemaakt. Het kan natuurlijk zo zijn dat hij met zijn schip De Trekschuit een reis door de Drentse Hoofdvaart heeft gemaakt en enige tijd an de löswal an de Deeverbrogge heeft gelegen en zo in de gemiente Deever plekken waar nog een hut stond, heeft leren kennen.
De redactie van ut Deevers Archief weet uit zijn jeugd in de vijftiger jaren van de vorige eeuw dat an de Wittelerweg in Oll’ndeever nog een familie in een hut woonde, maar die hut stond niet bij een veentje. Wellicht heeft hij met de titel Hutje, achter Diever, Drente een hut in Wapse, in Wittelte, op Kalteren of an de Gowe bedoeld.

Posted in Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Ut beeld Ut Behagen kö’j vanof de weg neet seen

De redactie van ut Deevers Archief vindt bij het digitaliseren van zijn papieren archief (papperrassjus scannen en vervolgens die papperrassjus in de container voor het oude papier gooien), bestaande uit vooral veel dozen en veel mappen en veel ordners met veel foto’s, kranten- en tijdschriftenknipsels, reclamemateriaal, folders uut de gemiente Deever, en zo voort, en zo voort, en zo voort, zo nu en dan een door hem belangwekkend geacht bericht.
In de Olde Möppeler (Meppeler Courant) van 1 september 1999 verscheen bijgaand bericht over de onthulling van het dubbelbeeld ‘het Behagen’ bij het bedrijf Heluto an de weg tuss’n Deever en de Deeverbrogge. De redactie wil dit bericht met name vanwege het twintigjarige jubileum van het dubbelbeeld ‘het Behagen’ in september 2019 de trouwe bezoekers van ut Deevers Archief uiteraard niet onthouden

Fraaie plaats voor ‘Behagen’ langs het fietspad
Bedrijfsjubileum: kunstwerk voor Diever
Diever – ‘We staan hiet vanmiddag in feite door een actie van het personeel, dat haar waardering wil uitspreken over het bedrijf. Een werkgever die goed is voor haar personeel is dan ook lovenswaardig. Samen bent u sterk en dat leidt tot een beter produkt en dat is een visie die mij aanspreekt’. Dat zei burgemeester Anne Meijer van Westerveld toen hij maandagmiddag in Diever een kunstwerk onthulde.
Het is een schepping van kunstenaar Charles Henri de Vries, beeldend kunstenaar uit Meppel. Het beeld ‘het Behagen’ moet het behaaglijke binnenklimaat symboliseren dat bij het bedrijf Heluto heerst. Het kunstwerk is een kado van het personeel aan de direktie vanwege het 30-jarig bedrijfsjubileum van het Dieverder bedrijf.
Al eerder werden bedrijfsjubilea opmerkelijk gevierd, want ter gelegenheid van het zilveren jubileum ging men met het hele personeel op reis naar Curacao. ‘Geen dure receptie voor genodigden, want wij doen dit als personeel allemaal samen. Vandaar deze grote personeelsreis’, stelde de direktie indertijd.
Ditmaal koos men dus voor een mooi kunstwerk. Het is langs het fietspad van Dieverbrug naar Diever geplaatst en werd daardoor ook een kado voor de bevolking. Al fietsend van Dieverbrug naar Diever of omgekeerd passeert men het 1.80 meter hoge kunstwerk.
Twee beelden
Na het aanbieden van het kado was er een barbequefeestje voor de ongeveer 50 mensen die bij het bedrijf in Diever werken. ‘En we zijn bezig ons te certificeren, dus misschien komt er aan het eind van het jaar nog eens een feestje.’, zegt direkteur Geert Room.
De uitvoering, die de kunstenaar koos voor ‘het Behagen’ is uitgedrukt in twee beelden: de ene persoon spreidt behaaglijk een doek uit over de ander. Het behaaglijke is gekozen, omdat het bedrijf naam heeft gemaakt in een behaaglijke omgeving door een goed omgevingsklimaat met voldoende warmte en voldoende frisse lucht.
‘Slechts één procent van de 6 miljoen woningen in Nederland voldoet aan de normen voor binnenluchtkwaliteit’, stelde Heluto indertijd op haar offertemap, waarmee duidelijk werd gemaakt dat men zich heeft gespecialiseerd in luchtverwarming en uitgebalanceerde ventilatie. Volgens Meijer is het uniek dat men bij elke klant zoekt naar het meest geschikte systeem en dat elk personeelslid daarin kan meedenken. Dat werkt motiverend en is volgens de burgemeester de juiste filosofie voor succes.
Heluto maakt sinds 1978 deel uit van de club van installatiebedrijven, de KNG (Klimaatgroep Nederland), waarin ideeën en kennis worden uitgewisseld. Men probeert door kennis uit te wisselen samen tot betere prestaties te komen. Met haar systeem van uitgebalanceerd ventilatie, warmteterugwinning, kostenbesparing en maximaal woon- en werkcomfort maakte het Dieverder bedrijf ook naam in de VS. De NOM, de Noordelijke Ontwikkelings Maatschappij droeg het bedrijf indertijd voor als voorbeeldbedrijf.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Het bericht in de Olde Möppeler (Meppeler Courant) is toch wel een merkwaardig bericht. De voorzitter van de personeelsvereniging van het bedrijf Heluto wordt in het bericht niet genoemd en dat was toch wel de man om het beeld namens het personeel aan de eenkoppige directie aan te bieden. Het personeel zelf komt ook niet aan het woord. In het bericht wordt ook niet duidelijk of de eenmansdirektie van het bedrijf Heluto blij was met het kunstwerk.
Het toch wel erg realistische dubbelbeeld ‘het Behagen’ is vanaf het fietspad Deever-Deeverbrogge, goed verscholen in een klein paradijsje achter dicht struweel en wuivend riet, in zijn geheel niet te zien.
En wilde V.V.D.-burgemeester Anne Meijer zomaar het toch wel erg realistische dubbelbeeld ‘het Behagen’ onthullen, of stelden De Lage En Hoge Dametjes En Heertjes 
Van Het Absolute Puriteinse Behoudende Gelijk Van De Gemeente Westenveld daarbij als voorwaarde dat het dubbelbeeld niet zichtbaar mocht zijn vanaf de openbare weg en daarom discreet verdween in een paradijselijke omgeving achter dicht struweel en wuivend riet ?
In het bericht worden allerlei zaken aangehaald die helemaal niets met het onderwerp hebben te maken, maar meer lijken te dienen voor het opschroeven van de geldelijke vergoeding van de krantencorrespondent van dienst.
De kunstenaar Henri Charles de Vries uut Möppel, die werkte onder de schuilnaam Charles Henri, is de maker van het dubbel
beeld ‘het Behagen’. Kreeg hij een dubbelhonorarium voor een dubbelbeeld of matste hij de personeelsvereniging van het bedrijf Heluto en vroeg hij slechts een enkelhonorarium voor het dubbelbeeld ?
Bij het bericht in de Olde Möppeler (Meppeler Courant) is geen foto van het dubbelbeeld ‘het Behagen’ geplaatst.
Op de bladzijde van Charles Henri in de online-encyclopedie Wikipedia is ook nog geen foto van het dubbelbeeld ‘het Behagen’ te vinden.
Op de luchtfoto van het bedrijf Heluto, die te zien is in de webstee www.heluto.nl, is het dubbelbeeld ‘het Behagen’ niet te onderscheiden.
In de webstee www.groenengroei.nl zijn wel enige belangwekkende gegevens van de kunstenaar Charles Henri te vinden, maar geen foto van het dubbelbeeld ‘het Behagen’.
De webstee www.drenthekunstbreed.nl toont een soort van enigszins kuise versie van het toch wel erg realistische dubbelbeeld ‘het Behagen’.
De redactie van ut Deevers Archief zag zich daarom toch wel een beetje genoodzaakt tijdens een fietstochtje even bij het bedrijf Heluto af te stappen en achter het dichte struweel en het wuivende riet te kijken, teneinde van de twee toch wel erg realistische beelden op een roestige sokkel van weervast staal aan de rand van een goedgevulde goudvissenbadkuip op maandag 27 juli 2019 bijgaande twee realistische kleurenfoto’s te maken.
Is het dubbelbeeld ‘het Behagen’ opgenomen in de plaatselijke kunstwerkenroute ? 

Posted in Beeld, Kuunst | Leave a comment

Un tiekening van de Brogge an de Gowe uut 1985

De redactie van ut Deevers Archief vond bij het digitaliseren (scannen) van zijn papieren archief bestaande uit vooral veel dozen en veel mappen en veel ordners met veel foto’s, kranten- en tijdschriftenknipsels, reclamemateriaal, folders, en zo voort, en zo voort, en zo voort, uut de gemiente Deever in de map 1986 bijgaande afbeelding, die de redactie de zeer gewaardeerde trouwe bezoekers van ut Deevers Archief niet wil onthouden.

Op de afbeelding is te zien het kalenderblad voor de maand maart van het jaar 1986 van een kalender die de R.A.B.O.-bank uut Dwingel speciaal ter gelegenheidheid van zijn 75-jarig bestaan (1911-1986), zomaar grateloos cadeau gaf aan zijn vaste klanten.
Bij elke maand stond een tekening. De maart-tekening is een prachtige fantasierijke tekening van de brogge over de voart an de Gowe van de kunstenaar André Winkel. De tekening heeft als voor de hand liggende titel ‘Gezicht op Geeuwenbrug’.
De kunstenaar André Winkel beheerst de kunst van het weglaten van wel aanwezige bebouwing, waardoor de blik vooral naar de brogge wordt getrokken. En ook een beetje naar rechts, naar het café van Zwatte Hendekie. Of was in het pand in 1985 geen café meer gevestigd ?
Heeft de tekenaar André Winkel zijn tekening ter plekke gemaakt of heeft hij zich in zijn atelier laten inspireren door één of andere (door hem zelf gemaakte ?) foto ?
De redactie weet niet of de greinse tuss’n de gemiente Deever en de gemiente Dwingel links van de brug, rechts van de brug of precies midden over de brug loopt. Wie het weet, die mag het natuurlijk melden.
De redactie vraagt zich af of de R.A.B.O.-bank uut Dwingel ter gelegenheid van zijn 100-jarig bestaan (1911-2011) weer een kalender met mooie tekeningen heeft uitgegeven, met bijvoorbeeld een tekening van de brogge van Deever of een tekening van ’t Olde Voatie an de Oldendeeversebrogge of een tekening van de Stroombrogge in Wittelte. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief het weet, die mag het natuurlijk melden.
Of misschien heeft de heemkunduge vurening uut Deever in 2018 ter gelegenheid van zijn 24-jarige bestaan wel een door deze vereniging zo genoemde ‘historische kalender’, met afbeeldingen van oude tekeningen en schilderijen uut de gemiente Deever, waarop de drie laatst genoemde objecten staan, uitgebracht.
De redactie heeft bijgaande kleurenfoto gemaakt op donderdag 22 april 2022.

Posted in de Gowe, de Voat, Kuunst, Tiekening | Leave a comment

Un mooi eulievaarfskildereeje van bee de Hoarsluus

De kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. (Jaap van Zyderveld, Jacob Maria Zijderveld) is geboren op 25 september 1919 in Den Haag en is overleden op 8 maart 1985 in Den Haag.
Jaap van Zijderveld sr. heeft het bijgaand afgebeelde prachtige olieverfschilderij in 1976, staande of zittend, bee de Hoarsluus an de Gowe gemaakt. Het olieverfschilderij is in het bezit van de kinderen van kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. en komt uit hun ‘voorraad’. De kunstenaar heeft het schilderij links onder aan het schilderij voorzien van zijn handtekening en het getal 76 (1976).
Jaap van Zijderveld sr. tekende en schilderde altijd ter plekke. De redactie van ut Deevers Archief hoefde dus ook bij dit schilderij niet naarstig op zoek te gaan naar een foto of een ansichtkaart, die de kunstenaar als voorbeeld zou kunnen hebben gediend.
De redactie van ut Deevers Archief heeft toestemming van een dochter (van de kinderen) van Jaap van Zijderveld sr. deze afbeelding van het olieverfschilderij te tonen in ut Deever Archief. De redactie is die dochter (de kinderen) bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.
Zij wist het volgende te vertellen. ‘We logeerden in Diever in een vroegere boswachterswoning. Die woning was toen particulier bezit van een familie uit Wassenaar. Aan welke weg de boswachterswoning lag, dat weet ik niet meer. Wel lag de bosingang aan de doorgaande weg, die langs de Drentse Hoofdvaart loopt.”
De toegangsweg – de Kanaalweg – naar hun vacantiewoning bevond zich vlak bij de Haarsluis. Het is voorstelbaar dat Jaap van Zijderveld in die productieve schildervacantie in 1976 het eerst de Haarsluis heeft geschilderd, die lag op een korte loopafstand van de vacantiewoning.

Posted in de Gowe, Hoarsluus, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Un conté-tiekening van de kaarke an de brink

De kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. (Jaap van Zyderveld, Jacob Maria Zijderveld) heeft bijgaand afgebeelde conté-tekening in 1976, staande of zittend, in de Kloas Kleinestroate (vrogger de Kleine Peperstroate) in Deever gemaakt. De kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. is geboren op 25 september 1919 in Den Haag en is overleden op 8 maart 1985 in Den Haag. De tekening is in het bezit van de kinderen van kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. en komt uit hun ‘voorraad’. De kunstenaar heeft het schilderij links onder aan de tekening voorzien van zijn zwierige handtekening, de naam Diever en het getal 76 (1976).
De redactie van ut Deevers Archief heeft toestemming van een dochter (van de kinderen) van Jaap van Zijderveld sr. deze tekening te tonen in ut Deever Archief. De redactie is die dochter (de kinderen) bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.
Jaap van Zijderveld sr. tekende en schilderde altijd ter plekke. De redactie van ut Deevers Archief hoefde dus in dit geval niet naarstig op zoek te gaan naar een foto of een ansichtkaart, die de kunstenaar als voorbeeld zou kunnen hebben gediend. Het zij de kunstenaar van deze mooie realistische tekening uiteraard vergeven, dat hij al dan niet bewust gebruik makend van zijn kunstzinnige vrijheid de urenborden van het torenuurwerk naast de galmgaten niet heeft getekend. Wellicht deed hij dat, omdat in een vacantie in ut Deeverse laand tied neet bestiet.
Wel toont de redactie als referentie een kleurenfoto die hij op 4 oktober 2017 heeft gemaakt. De zichtbare bomen op de kleurenfoto waren in 2017 een stuk groter dan in 1976. Alleskunner Klaas Kleine was in 1976 al een paar jaar klaar met zijn ‘grote restauratie’ van de olde kouwe van de weduwe Aaltje Koning-Haveman (Oaltie Keuning-Hoaveman) op de hoek van de Peperstroate en de Kloas Kleinestroate (vrogger Kleine Peperstroate) in Deever.

Posted in Klaas Kleine, Kuunst, Tiekening | Leave a comment

Un tiekening van un olde boerdereeje in Oll’ndeever

De kunstenaar Arie Goedhart is op zondag 9 augustus 2020 op 76-jarige leeftijd in Hoogeveen overleden. De favoriete bezigheid van wijlen kunstenaar Arie Goedhart was tekenen met pen en inkt, dat is arceren en werken met natuurlijke structuren, maar vooral het weergeven van de stilte en de rust van de natuur. Het motto van kunstenaar Arie Goedhart was: Het is een voorrecht bezig te zijn met de schoonheid van de natuur.
Maar kunstenaarArie Goedhart deed zijn inspiratie niet alleen op in de natuur, maar ook in natuurlijk aandoende bebouwde omgeving van de gemiente Deever en ook bij hunnebed D52. Hij vond daar vaak een verrassend mooi hoekje. Zo ook in Oll’ndeever, waar hij aan de Holtenweg een tekening maakte van één van de oudste boerderijen in de gemiente Deever. De boerderij is volgens de muurankers in de voorgevel gebouwd in 1759, maar is in 1970 gerenoveerd.
De redactie van ut Deevers Archief correspondeerde zo nu en dan per e-mail met kunstenaar Arie Goedhart en kreeg op 30 januari 2019 toestemming van hem een afbeelding van zijn mooie pentekening met de titel ‘Oudste boerderij van Diever’ te tonen in ut Deevers Archief. De redactie is hem daarvoor postuum bijzonder erkentelijk.
De redactie heeft de kleurenfoto (afbeelding 2) gemaakt op 13 november 2014. Aan de rechterkant van de kleurenfoto is nog net het dak van ut pothokke te zien. Ut pothokke is vernieuwd in de tijd dat de boerderij werd bewoond door het echtpaar Harman Jan (Herman) Bennen en Wietske (Wies) Bosscha en hun zoon Jantinus (die in de volksmond altijd Maxi werd genoemd).
De redactie nodigt Jantinus Bennen uit te reageren op dit bericht.

Afbeelding 2
Pentekening van ‘de oudste boerderij van Diever’ van de kunstenaar Arie Goedhart 
Afbeelding 2 
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto van de boerderij met adres Holtenweg 4 in Oll’ndeever bij tegenlicht gemaakt op 13 november 2014.

Afbeelding 3
Deze afbeelding van de boerderij met adres Holtenweg 4 in Oll’ndeever is afkomstig van google.maps. De opname dateert van juni 2016.

Posted in Boerdereeje, Kuunst, Oll'ndeever, Pothokke, Tiekening | Leave a comment

Un stillee’m van de kuunstskilder Jaap van Zijderveld

De kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. (Jaap van Zyderveld, Jacob Maria Zijderveld) heeft bijgaand afgebeeld stilleven in 1976 in de gemiente Deever geschilderd. De kunstenaar heeft het schilderij links naast de linker klomp voorzien van zijn handtekening en het getal 76 (1976). De kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. is geboren op 25 september 1919 in Den Haag en is overleden op 8 maart 1985 in Den Haag. Het schilderij is in het bezit van een dochter van kunstenaar Jaap van Zijderveld sr.
Zij wist het volgende te vertellen. ‘We logeerden in Diever in een vroegere boswachterswoning. Die woning was toen particulier bezit van een familie uit Wassenaar. Aan welke weg de boswachterswoning lag, dat weet ik niet meer. Wel lag de bosingang aan de doorgaande weg, die langs de Drentse Hoofdvaart loopt. Mijn vader schilderde altijd ter plekke. Wanneer wij als gezin op een vakantiebestemming aankwamen, dan zette mijn vader eerst een stilleven op van allerhande voorwerpen die daarvoor in aanmerking kwamen: dat was voor het schilderen in de avonduren. Het bijgaande schilderij is ook in Diever gemaakt. ’s Morgens vroeg trok hij naar buiten om te gaan schilderen of te gaan tekenen. Wie van de kinderen mee wilde, die kon mee. Ik heb daar goede herinneringen aan. Ik zal kijken of in de ‘voorraad’ nog schilderijen aanwezig zijn, die mijn vader ook in Diever heeft gemaakt’.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie verwijst voor de volledigheid ook naar het bericht Un waetervaarfskildereeje van un olde boerdereeje.

Posted in Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Un skildereeje van de voat bee ut Veneschut

De redactie van ut Deevers Archief rekent de Deeverse kaante van ut Veneschut ook eigenlijk toch echt wel een beetje tot het aandachtsgebied van ut Deevers Archief. Vroeger liep de grens tussen de gemiente Deever en de gemiente Smilde gewoon langs ut Veneschut.
De redactie toont de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief graag afbeeldingen van mooie kunstwerken van objecten binnen de grenzen van de gemiente Deever.
De redactie heeft toestemming van portret- en landschapschilder Hendrik Borst een afbeelding van zijn met olieverf op doek geschilderde kunstwerk ‘Drentse Hoofdvaart bij Diever’ in ut Deevers Archief te tonen. De redactie is hem daarvoor bijzonder erkentelijk.
Kunstschilder Hendrik Borst reageerde op 9 januari 2021 als volgt.
Op uw vraag of u een afbeelding van het schilderij voorstellend de Drentse hoofdvaart bij het Veneschut in ut Deevers Archief ga ik akkoord. Ik heb het in 1996 geschilderd tijdens onze jaarlijkse vaartocht naar Terschelling. Ik denk dat ik onze boot ruim voor de sluis heb aangelegd. In de verte zie ik palen van de sluis staan. Mijn gewoonte is dat ik ter plaatse een schets van het onderwerp maak en in enkele gevallen ten dele schilder. Een nat doek aan boord kan narigheid geven. Ik heb een scheepshond en die zat een keer midden in de verf op mijn schilderspallet.
Een leuk detail is dat ik het schilderij van het Veneschut in 2000 heb verkocht op een grote tentoonstelling in Vlissingen. De eigenaar heeft in 2001 met zijn jacht langs de Drentse Hoofdvaart naar de sluis op het schilderij gezocht en die gevonden. Hij complimenteerde mij met de gelijkenis.
Op de terugtocht in 1996 heb ik ook de kalkovens aan de Dieverbrug geschilderd. Dat schilderij hangt in rustoord de Menning in Wilhelminaoord.
Portret en landschapschilder Henk Borst heeft ook een eigen webstee.

Posted in Kuunst, Skildereeje, Veneschut | Leave a comment

Un waetervaarfskildereeje van un olde boerdereeje

De kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. (Jaap van Zyderveld, Jacob Maria Zijderveld) heeft het bijgaand afgebeelde impressionistische waterverfschilderij in 1975 op papier gemaakt in de gemiente Deever. De titel van het waterverfschilderij is gewoon Diever. Het schilderij heeft een breedte van 47 centimeter en een hoogte van 40 centimeter. De kunstenaar heeft het schilderij in de rechter benedenhoek van zijn handtekening voorzien. De schilder heeft het kunstwerk in de linker benedenhoek van de naam Diever en het getal 75 (het jaar 1975) voorzien. De kunstenaar Jaap van Zijderveld sr. is geboren op 25 september 1919 in Den Haag en is overleden op 8 maart 1985 in Den Haag.
Niet bekend is de plaats waar de kunstenaar voor het maken van dit schilderij heeft gezeten. De redactie van ut Deevers Archief schat in dat dit fraaie schilderij in Deever op ut Kastiel of misschien wel in Oll’ndeever is gemaakt. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief weet welke boerderij hier is geaquarelleerd ?

Posted in Kuunst, Tiekening | Leave a comment

De ijzeren man met de vreemde toeter

An de Holteweg in Oldendeever staat het huisje van de Oosies. Bij het huisje staat in de tuin met de nee’jmoedse naam Oostkaampie voor het huis een nogal nieuw uitziend, glanzend gepolijst, gelakt en gelikt ijzeren beeldje. Dat beeldje zal nog minder gaan roesten dan roestvrij staal. Het moet daar nog niet zo lang geleden zijn neergezet. Dit beeldje zou bijvoorbeeld de voor de hand liggende naam ‘de ijzeren man met de vreemde toeter’ kunnen worden gegeven. Is het beeldje een kunstwerk, een kunstigwerk of is het een kunstig gemaakt object ?
De redactie van het Deevers Archief heeft de eerste en de tweede foto op woensdag 19 september 2018 gemaakt.
De redactie heeft de derde in juni 2016 gemaakte foto niet zelf gemaakt, maar is te vinden in Google Maps, voor zolang deze foto niet door een nieuwere wordt vervangen. Op de derde foto is het ijzeren kunstigwerk niet aanwezig.

Posted in Kuunst, Midwinterhoorn, Oll'ndeever | Leave a comment

Skildereeje van ekspressionist Klaas Koopmans

In Galerie Koopmans in Earnewâld in Fryslan bevindt zich een blijvende verzameling van de bekende Friese expressionistische kunstschilder Klaas Koopmans en het veelzijdige werk van diens zoon Gosse Koopmans. Galerie Koopmans heeft ook een mooie eigen webstee.
De redactie van ut Deevers Archief besteed bijzonder graag aandacht aan kunstwerken, die kunstenaars binnen de grenzen van de gemiente Deever hebben gemaakt.
De redactie heeft toestemming van de twee dochters van Klaas Koopmans een afbeelding van een expressionistisch olieverfschilderij, dat hij in de gemiente Deever heeft gemaakt, te tonen in ut Deevers Archief. De redactie is de twee dochters van Klaas Koopmans bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.
Klaas Koopmans heeft het schilderij gemaakt in 1976. Het heeft een breedte van 140 cm en een hoogte van 102 cm. Het schilderij heeft de titel ‘Bosgezicht in Diever’. De dochters van Klaas Koopmans weten niet wáár in de gemiente Deever hun vader dit schilderij heeft gemaakt. De redactie weet ook niet wáár in de gemiente Deever de kunstenaar het schilderij heeft gemaakt. Misschien ergens langs de Tilgrup in de Olde Willem ?
Het prachtige schilderij is niet aanwezig in Galerie Koopmans, maar hangt aan een muur in de woning van één van de twee dochters. Die dochter is zeer verknocht aan het schilderij, dat ze van haar vader kreeg. En terecht !
Gegevens over de schilder Klaas Koopmans zijn te vinden op een bladzijde van de webstee van Galerie Koopmans.

Posted in Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

De plakette mit de keuneginne höng in de roadsael

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant verscheen op 20 juni 1957 een bericht over de opening van het nieuwe gemeentehuis van de gemiente Deever an de brink van Deever (in Deever heurt een gemientehuus an de brink te stoan).
Tijdens de opening van ut neeje gemientehuus an de brink van Deever bood de commissaris van de koningin mr. Jaap Cramer namens het bestuur van de provincie Drente een fraai kostbaar kunstwerk in de vorm van een plaquette met de beeltenis van koningin Juliana aan de bevolking van de gemiente Deever aan.
Het kostbare kunstwerk heeft altijd in de raadzaal van ut gemientehuus an de brink van Deever gehangen. De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief wordt voor de beeldvorming verwezen naar de zwart-wit foto aan het einde van dit bericht.

De redactie stuurde op 12 mei 2020 per e-mail het volgende bericht aan de gemeente Westenveld.
Geachte heer/mevrouw
Het ligt in mijn bedoeling het krantenartikel ‘Diever heeft het prachtige raadhuis officieel in gebruik genomen’ op te nemen in een bericht in ut Deevers Archief.
Dit krantenartikel is te raadplegen in https://www.delpher.nl.
Mijn vraag betreft de foto in het genoemde artikel, waarop burgemeeester J.C. Meyboom is te zien, waarbij boven zijn hoofd een plaquette van H.M. koningin Juliana is te zien.
Ik zou graag een scherpe foto van deze plaquette bij het bericht in ut Deevers Archief willen tonen.
Ik veronderstel dat de gemeente Westerveld zuinig is op dit kostelijke stukje erfgoed van de gemeente Diever, en dat dit ergens in het raadhuis van de gemeente Westerveld een waardige plek heeft gekregen ?
Behoort het tot uw mogelijkheden mij een scherpe foto van deze plaquette te doen toekomen ?
Ik ben u bij voorbaat bijzonder erkentelijk voor de te nemen moeite.
Of zou ik langs kunnen komen om zelf een scherpe foto van dit object te maken ?
Ik verneem graag uw reactie.

De redactie stuurde op 22 mei 2020 per e-mail het volgende herinneringsbericht aan de gemeente Westenveld.
Geachte heer/mevrouw,
Ik stuurde u op 12 mei 2020 een bericht per elektronische post.
Tot op de dag van vandaag heb ik geen antwoord van u ontvangen, dit tevens inhoudende dat u aan het bericht ook geen zaaknummer heeft toegekend.
Ik wil bij deze u beleefd verzoeken mijn bericht alsnog te beantwoorden, opdat ik het betreffende krantenartikel met de enig passende illustratie kan verluchtigen en in ut Deevers Archief kan opnemen.
Ik neem aan dat bij het opgaan van de gemeente Diever in de gemeente Westenveld een inventarisatie van de overgedragen kunst, kunstzinnige voorwerpen, kunstnijverheid, enzovoort in eigendom van de gemeente Diever en daarmee eigendom van de burgers van de gemeente Diever is opgemaakt en op papier is vastgelegd en wellicht ook fotografisch is vastgelegd. Ik zou graag een kopie van die inventarisatie ontvangen.
Ik wacht in spanning uw reactie af.

De redactie stuurde op 7 juni 2020 per e-mail het volgende herinneringsbericht aan de gemeente Westenveld.
Geachte heer/mevrouw,
Ik stuurde u op 12 mei 2020 een bericht per elektronische post.
Tot op de dag van vandaag heb ik geen antwoord van u ontvangen, dit tevens inhoudende dat u aan het bericht ook geen zaaknummer heeft toegekend.
Ik wil u graag attenderen op het bericht Woar is toch die plaquette van de keuneginne eblee’m in ut Deevers Archief, waarbij het met name gaat om de aantekeningen aan het einde van het bericht.
Het is zoals raadlid E. Bergsma in het hiervoor bedoelde krantenbericht uit 1957 zegt:
De raad koestert de verwachting, dat men gaarne naar het gemeentehuis toe zal gaan en hij hoopte dat de inwoners daar geholpen worden, zoals het behoort in een democratische staat.
Ik verneem graag uw reactie.

De redactie stuurde op 30 juni 2020 per e-mail het volgende herinneringsbericht aan de gemeente Westenveld.
Geachte heer/mevrouw,
Ik stuurde u op 12 mei 2020 een bericht per elektronische post.
Tot op de dag van vandaag heb ik geen antwoord van u ontvangen, dit tevens inhoudende dat u aan het bericht ook geen zaaknummer heeft toegekend.
Ik wil u graag attenderen op het bericht Woar is toch die plaquette van de keuneginne eblee’m in ut Deevers Archief, waarbij het met name gaat om mijn aantekeningen aan het einde van het bericht van 12 mei 2020.
Ik verneem graag uw reactie.

De redactie stuurde op 2 november 2020 per e-mail het volgende herinneringsbericht aan de gemeente Westenveld.
Geachte heer/mevrouw,
Ik stuurde u op 12 mei 2020 per e-mail een bericht, inzake de verblijfplaats van de plaquette met de beeltenis van koningin Juliana, die de bevolking van de gemiente Deever bij de opening van het nieuwe gemeentehuis aan de brink van Deever op 19 juni 1957 ten geschenke heeft gekregen van het bestuur van de provincie Drente.
Ik betreur het ten zeerste dat ik tot op de dag van vandaag – ondanks enige herinneringsberichten – geen antwoord van u heb ontvangen, dit tevens inhoudende dat u aan het bericht ook geen zaaknummer heeft toegekend.
Ik wil u voor de goede orde graag attenderen op het bericht Woar is toch die plaquette mit de keuneginne eblee’m in ut Deevers Archief, waarbij het met name gaat om de aantekeningen aan het einde van het bericht.
En ik wil u voor de goede orde graag attenderen op het bericht De plakette mit de keuneginne höng in de roadsael in ut Deevers Archief. Voor de goede orde meld ik u dat de tekst van de berichten, die ik per e-mail over dit onderwerp aan u heb gestuurd, bij dit bericht zijn opgenomen.
Maar waar hangt deze plaquette nu ?
Maar hangt dit stukje Deevers erfgoed nu ?
Ik verneem graag uw reactie.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Waar is die kostbare plaquette met de beeltenis van koningin Juliana toch gebleven ? Waar is dat kostelijke stukje Deevers erfgoed toch gebleven ?
Het kan niet anders zo zijn dan dat dit kostbare kunstwerk na het gedwongen samengaan van de gemiente Deever mit de gemiente Vledder, de gemiente Dwingel en de gemiente Oavelte en de tijdelijke vestiging van het raadhuis van de gemeente Westenveld in O
avelte en de definitieve ontruiming van het gemeentehuis aan de brink van Deever, samen met andere te behouden kunstwerken zorgvuldig is opgeslagen en ná de opening van het Raadhuis van de gemeente Westenveld aan de Gemeentehuislaan in Deever een passend plekje in dit gebouw heeft gekregen !
De redactie van ut Deevers Archief heeft op 12 mei 2020 aan de gemeente Westenveld de vraag gesteld: “Waar is die kostbare plaquette toch gebleven ?”  De redactie heeft tot op de dag van vandaag ondanks herinneringsberichten geen antwoord gekregen.

Posted in Aarfgood, Gemeente Westenveld, Gemiente Deever, Kuunst | Leave a comment

Woar is die plakette mit de keuneginne eblee’m ?

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant verscheen op 20 juni 1957 een bericht over de opening van het nieuwe gemeentehuis van de gemiente Deever an de brink van Deever (in Deever heurt een gemientehuus an de brink te stoan).
Tijdens de opening van ut neeje gemientehuus an de brink van Deever bood de commissaris van de koningin mr. Jaap Cramer namens het bestuur van de provincie Drente een fraai kostbaar kunstwerk in de vorm van een plaquette met de beeltenis van koningin Juliana aan de bevolking van de gemiente Deever aan.

Van krotbewoner tot patriciër
Diever heeft het prachtige raadhuis officieel in gebruik genomen
De raad van de gemeente Diever nam in het jaar 1840 het besluit om in de kom van Diever een nieuwe school te bouwen voor de som van f. 1450,-, waarvan de helft voor rekening van het rijk kwam. In het jaar 1874 werd het gebouw als school afgekeurd, omdat er blijkbaar te veel kinderen kwamen, waarna een verbouwing volgde. De helft van de verbouwde school werd ingericht als gemeentehuis, de andere helft werd woning voor de vroedvrouw. Nog later vestigde de dokter van Diever zich in deze woning en daarna de plaatselijke schoenmaker, die het tot 1939 volhield…… Vervolgens werd het hele gebouw ingericht als gemeentehuis, uitgezonderd één kamer en toen op een gegeven moment de raadzaal moest worden ingericht als onderkomen van de nieuwe brandspuit, bleef de raad slchts één kamer meer over om te vergaderen. Het geheel werd bouwvallig, het was eigenlijk een schande dat hier het hoogste gezag van de gemeente Diever was gevestigd.
Dit vertelde de burgemeester van Diever, de heer J.C. Meyboom tijdens de offiële bijeenkomst, die gisteren in de raadzaal van het nieuwe gemeentehuis werd gehouden in verband met de ingebruikneming van dit fraaie gebouw.
Het gemeentebestuur van Diever is van krotbewoner patriciër geworden, aldus de Commissaris der Koningin in Drenthe mr. J. Cramer, in zijn openingsrede. Het oude onderkomen leek op veel, maar allerminst op een gemeentehuis. Het was zelfs geen prehistorisch monumentje dat waard was in het museum van Schoonoord bijgezet te worden.

Symbool van veranderde positie
Mr. Cramer verheugde zich er voorts over, dat de provincie Drenthe een verdere stap doet in de goede richting. Drenthe is de enige provincie die een goede eeuw geleden nog geen gemeentehuizen bezat. Café’s verschaften burgemeeester, B. en W., ambtenaar van de burgerlijke stand, de raad, enzovoort huisvesting en in 1880 schreef de secretaris van Emmen bijvoorbeeld in de notulen, dat de raad van de wenselijkheid van een gemeentehuis overtuigd is. Zoals thans de lokaliteit is, kan het niet blijven, zo staat in deze notulen vermeld. Ook de geest destijds verzich zich er hoe langer hoe meer tegen, dat gemeentehuizen worden gehouden in gebouwen waar sterke drank wordt geschonken. Honderden guldens, die anders op nuttiger wijze zouden kunnen besteed, worden nu min of meer gedwongen aan Bacchus geofferd. Zo was het in Emmen, zo was het overal.
De opening van dit gemeentehuis is echter niet alleen een mijlpaal in de geschiedenis van de huisvesting. De opening van dit moderne plattelandsgemeentehuis symboliseert de veranderde positie, die het gemeentebestuur en de gemeenteadministratie tegenwoordig innemen. Deze mijlpaal kan het beste gemarkeerd worden, aldus spreker door de begroting van Diever van 1857 te vergelijken met die van 1957. De raming van de totale begroting in 1857 bedroeg f. 2420,87½, waarvan f. 300 voor de jaarwedde van de burgemeester, f. 225 voor de secretaris, f. 100 voor de ontvanger, huur gemeentehuis f. 30, onderhoud wegen f. 30. Thans is de totale raming f. 291.610,31.

Mijlpaal
Natuurlijk is de waarde van het geld een andere dan in 1857, maar wat de begroting van 1957 in vergelijking met die van 1857 tot een mijlpaal stempelt is, dat het gemeentebestuur van thans meer is dan een administratief begrip en hoeder van de openbare orde en veiligheid.
Het veld der bemoeienissen van de gemeente, ook van plattelandsgemeenten, is nu een ander dan dat van 1857, het is uitgebreid en geïntensiveerd. In de gemeentebegroting weerspiegelt zich de veranderde instelling van gemeentebestuur en administratie ten aanzien van de burgers. Daarom is er reden om vandaag verheugd te zijn, aldus spreker.
Het nieuwe gebouw is een mijlpaal in het gemeentelijk bestel, omdat het onze gedachten richt naar de toekomst van de gemeente en de gemeentelijke samenleving. Een mijlpaal richt de gedachten ook op de weg die nog moet worden afgelegd, de bemoeienissen van het gemeentebestuur nieuwe stijl.

Agrarisch fundament verstevigen
Mr. Cramer herinnerde aan het officiële bezoek dat hij verleden jaar aan Diever had gebracht en waarbij tijdens de besprekingen met het college van B. en W., de raad en de agrariërs sterk naar voren kwam, dat Diever was, is en zal blijven een overwegend agrarische gemeente met twee hoofdproblemen: de ontwatering en de ruilverkaveling. Het zal niet lang meer duren of het vraagstuk van de waterbeheersing zal praktisch voor de gehele gemeente Diever opgelost zijn. Daarmede is men er evenwel niet, want de ruilverkaveling nieuwe stijl zal voor grotere delen van de gemeente aangevraagd dienen te worden, dan thans het geval is. Het gemeentebestuur nieuwe stijl kan ook op dit gebied initiatieven ontwikkelen, maar het is gelukkig nog zo, dat hier sprake zal moeten zijn van een samenspel tussen gemeente, rijk, provinciale diensten en agrariërs. Moge van deze dag een appèl uitgaan om het agrarisch fundament dezer gemeente steeds meer te verstevigen.

Veluwe van Drenthe
Diever is rijk met natuurschoon begiftigd en kan in recreatief opzicht dan ook een belangrijke rol spelen. Met 35 procent bos in Diever de bosrijkste gemeente van Drenthe. Wat evenwel belangrijker is, door zijn gevarieerdheid en uitgestrektheid heeft het recretief gebied van Diever een hoge recreatieve waarde. Deze gemeente wordt niet ten onrechte ‘de Veluwe van Drenthe’ genoemd, aldus de commissaris.
Dit rijke bezit is een kapitaal, waarmede gewoekerd moet worden, terwille natuurlijk van de Dieverse bevolking zelve, maar ook terwille van de honderdduizenden medeburgers, die in huizenblokken, fabrieken en kantoren het grootste deel van hun leven doorbrengen. Vacantie houden is voor hen geen luxe, maar een sociaal-hygiënische en sociaal-culturele noodzakelijkheid. Een rijk veld van activiteiten ligt voor ons. Moge het gemeentebestuur in samenwerking met V.V.V. en provinciale diensten in staat zijn de vakantierecreatie op een rustige en stijlvolle wijze te stimuleren.

Begrip in Nederland
De naam Diever is een begrip in Nederland geworden door de Shakespeare traditie; mogen andere manifestaties op sociaal, cultureel en geestelijk gebied in Diever eenzelfde hoogte bereiken, de bevolking tot zegen.
Terugkerende tot het gebouw, dit zal huisvesting bieden aan de raad, B. en W. en het gemeentelijk personeel, maar ook aan de bevolking, aldus spreker. Er is immers een publieke tribune. Moge die in de toekomst steeds goed bezet zijn door inwoners van Diever, want dit zal een barometer zijn van de belangstelling voor de publieke zaak. De middelen zijn beperkt, de wensen onbeperkt. Diever is thans zo gelukkig dat de ’top-wens’ vervuld is. Spreker bood daarom de hartelijke gelukwensen aan en uitte de hoop, dat dit nieuwe gebouw een waarlijk tehuis mag zijn voor hen die er dagelijks werken en voor hen, ten behoeve van wie de arbeid geschiedt.
Daarna verhieven de aanwezigen zich van hun zetels, waarna door mr. Cramer een nog achter een oranjedoek verscholen prachtige plaquette met de beeltenis van H.M. Koningin Juliana werd onthuld.

De kritiek zwijgt
De heer E. Bergsma sprak daarna namens de raad. Hij herinnerde er aan dat dit raadhuis vele jaren ‘in de pen’ is geweest. In 1946 werd reeds een aanvang gemaakt met de besprekingen. Van het oude gebouw deugde dan ook niets anders meer dan de plaats. Veel is er over gediscussieerd en vandaag kon de wens dan worden gerealiseerd. De kritiek zwijgt bij het zien van dit nieuwe gemeentehuis, maar de gemeente heeft hier recht op. Spreker noemde in dit verband de familie Meyboom, die zeer veel voor de totstandkoming van dit gebouw heeft gedaan en wij als raadsleden kunnen ons voorstellen, dat burgemeester Meyboom deze dag een van de belangrijkste in zijn carrière acht. Daarmede wilde spreker hem dan ook gelukwensen. De raad koestert de verwachting, dat men gaarne naar het gemeentehuis toe zal gaan en hij hoopte dat de inwoners daar geholpen worden, zoals het behoort in een democratische staat.
Tenslotte hield burgemeester Meyboom een rede waarin hij in het bijzonder de Commissaris der Koningin dank zegde voor de officiële opening en aan allen die mee hebben gewerkt aan de totstandkoming van het nieuwe gemeentehuis, dat onder architectuur van de heer J. Boelens Kzn. te Assen is gebouwd.

Bijschrift van de foto rechts boven
Burgemeester J.C. Meyboom gaf een overzicht van de totstandkoming van het nieuwe gemeentehuis, nadat de Commissaris der Koningin, mr. J. Cramer de plaquette van H.M. Koningin Juliana had onthuld.

Bijschrift bij de foto rechts onder
Mr. J. Cramer, Commissaris der Koningin en burgemeester Meyboom, bezichtigen de schilderijenexpositie die op de ‘cultuurzolder’ van het nieuwe gemeentehuis van Diever is ingericht.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De kostbare plaquette heeft altijd in de raadzaal van het gemeentehuis an de brink van Deever gehangen. De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief wordt voor de beeldvorming verwezen naar de afbeelding van het krantebericht  aan het einde van dit bericht. Waar is die kostbare plaquette toch gebleven ? Waar is dat kostelijke stukje Deevers erfgoed toch gebleven ?
Het kan niet anders zo zijn dan dat dit kostbare kunstwerk na het gedwongen samengaan van de gemiente Deever mit de gemiente Vledder, de gemiente Dwingel en de gemiente Oavelte en de tijdelijke vestiging van het raadhuis van de gemeente Westenveld in O
avelte en de definitieve ontruiming van het gemeentehuis aan de brink van Deever, samen met andere te behouden kunstwerken zorgvuldig is opgeslagen en ná de opening van het Raadhuis van de gemeente Westenveld aan de Gemeentehuislaan in Deever een passend plekje in dit gebouw heeft gekregen !
De redactie heeft op 12 mei 2020 aan de gemeente Westenveld de vraag gesteld: “Waar is die kostbare plaquette toch gebleven ?”  De redactie heeft tot op de dag van vandaag ondanks herinneringsberichten geen antwoord gekregen.
De afgebeelde zwart-wit ansichtkoate van ut gemientehuus an de brink van Deever is in oktober 1957, een paar maanden na de opening van het gemeentehuis, uitgegeven door JosPé in Arnhem. De ansichtkoate was te koop bij boekhandel Roelof (Roef) van Goor an de Kruusstroate in Deever.
De redactie heeft de kleurenfoto gemaakt op woensdag 6 november 2019 gemaakt.

Posted in Ansigtkoate, Gemiente Deever, Gemientehuus, Kuunst | Leave a comment

Un tiekening van de boerdereeje van Haarm en Jan

Het boekje ‘Drie wandelingen rond Diever’ (dit leuke verzamelobjectje is aanwezig in ut Deevers Archief), dat is uitgegeven door de Provinciale V.V.V. Drente in Assen, is voor de afwisseling verrassend verluchtigd met veel pentekeningen.
Bee route 1 begunt de wandelaar bee de Olde Kaarke an de brink te loop’m, giet deur de Peperstroate, slat dan linksof de Kruusstroate in, löp dan véur de Eendeveever rechtsof de Grönnegerweg in, en ziet dan na zo’n acht minuten lopen aan de linkerkant hunnebed D52 op de Stienakkers liggen. De Stienakkers bint van de gebroeders Harm (Haarm) en Jan Hessels ewest.
In het boekje is op bladzijde 36 de hier getoonde pentekening van de boerdereeje van Harm (Haarm) en Jan Hessels an de Kruusstroate opgenomen. Het is altijd weer aardig na te gaan welke ansichtkaart of welke foto de tekenaar als inspirerend voorbeeld heeft gebruikt. De redactie denkt in dit geval dat de tekenaar voor het maken van deze tekening geen zwart-wit ansichtkaart of kleuren ansichtkaart als voorbeeld heeft gebruikt, wellicht wel een foto, maar die is bij de redactie van ut Deevers Archief helaas nog niet bekend.
Bee de boerdereeje steet de trekker van Harm (Haarm) en Jan Hessels. De gemeente Westenveld heeft de boom bee ut pothokke wellicht gesloopt in het kader van de uitvoering van het in 2019-2020 uitgevoerde werk Deever op Drift.

De redactie heeft de hier getoonde kleurenfoto gemaakt op vrijdag 29 november 2019.
Het miljoenen belastingeuro’s verslindende eenvoudig uitvoerbare maar luxe herbestratingswerk van de winkel- en horeca-straten van ut olde Deever, met de denderende en daverende en donderende naam Deever op Drift, was op die dag net gevorderd tot een eindje voorbij de boerdereeje, waarin Harm (Haarm) en Jan Hessels hebben gewoond. De gemeente Westenveld heeft bij dit werk kosten noch moeite gespaard en bespaard om elke maar dan ook elke vierkante centimeter en elke vierkante millimeter van de openbare ruimte in deze straten te bestraten. Vandaar dat de goten aan de kant van de straten toekomstbestendig, circulair, klimaatbestendig, overstromingbestendig en duurzaam breed en diep zijn, teneinde bij steeds vaker voorkomende zware en langdurige regenval als een soort van afwateringsbeek te kunnen dienen (waarna het water terecht komt in een water afvoer drainage infiltratie ?).  Maar het zware vrachtverkeer dat met veel lawaai en trillingen over de bestrating van de steeds drukker en zwaarder belaste doorgaande provinciale route via ut Meul’nende, de Heufdstroate en de Kruusstroate en omgekeerd dendert, zal met de jaren zonder twijfel ook brede afwateringsporen in de bestrating drukken en dat maakt deze bestrating niet toekomstbestendiger, niet circulairder, niet klimaatbestendiger, niet overstromingbestendiger en niet duurzamer. Integendeel ! Zal de nieuwe bestrating van de steeds drukker en zwaarder belaste doorgaande provinciale route via ut Meul’nende, de Heufdstroate en de Kruusstroate wel de voorgehouden levensduurworst van dertig jaren halen ?
Bij de boerderij, waarin Harm (Haarm) en Jan Hessels woonden, is een aannemer druk bezig met het intern en extern verbouwen van ut pothokke. Let vooral niet op de nieuwe nostalgetische nepgaslantaarn aan de rechterkant van de kleurenfoto. De redactie heeft nog niet kunnen achterhalen wie de leverancier van deze lantaarn is.

Posted in Haarm Hessels, Kruusstroate, Kuunst, Pothokke, Tiekening | Leave a comment

De traditie van ut kebied skeet’n in Deever

De redactie van ut Deevers Archief toont bijzonder graag getekende en geschilderde objecten uut de gemiente Deever aan de zeer gewaardeerde trouwe bezoekers van ut Deevers Archief. Hoe meer afbeeldingen van tekeningen en schilderijen zijn opgenomen in ut Deevers Archief, hoe liever het de redactie is.
De kunstenaar Willem van Spronsen gaf de redactie toestemming zijn twee bijgaande prachtige tekeningen van het carbid schieten op oudejaarsdag op de Westeresch aachter de meule in Oll’ndeever te tonen in ut Deevers Archief. De redactie is hem daar bijzonder erkentelijk voor.
De kunstenaar heeft de tekeningen gemaakt op 31 december 2018. Zo te zien hebben de tekeningen als titel: Carbied schieten.

De kunstenaar stelt wel enige voorwaarden aan het tonen van deze tekening in ut Deevers Archief:
a) de afbeelding mag niet worden ingekort;
b) de afbeelding alleen tonen in ut Deevers Archief, mits ut Deevers Archief niet voor commerciële doeleinden wordt gebruikt.
c) alleen met schriftelijke toestemming van de maker mogen derden voor andere doelen van deze afbeelding gebruik maken.
De redactie van ut Deevers Archief hoopt dat de kunstenaar Willem van Spronsen nog veel tekeningen en schilderijen (al dan niet in opdracht) van objecten in de gemiente Deever zal maken.
De kunstenaar is graag bereid -als men het in Deever een leuk idee vindt- een kleine eenvoudige expositie met een aantal tekeningen en schilderijen, met ook werken uut Deever en omgeving, in te richten, in bijvoorbeeld het Raadhuis van de gemeente Westenveld aan de Gemeentehuislaan in Deever.

In de algemene plaatselijke verordening van de gemeente Westenveld zijn in artikel 2.73a de bekrompen en bevoogdende betuttelregeltjes voor het traditionele carbid schieten op oudejaarsdag te vinden.

Posted in Kebied skeet’n, Kuunst, Tiekening, Traditie, Willem van Spronsen | Leave a comment

Op de pompestroate in un boerdereegie in Deever

De kunstschilder Adrianus (Arie) Johannes Zwart is geboren op 30 augustus 1903 in Rijswijk en is overleden op 27 augustus 1981 in het Rosa Spierhuis in Laren in Noord-Holland.
Na zijn huwelijk in 1926 was hij voor het levensonderhoud van zichzelf en zijn gezin afhankelijk van de inkomsten uit de verkoop van zijn schilderijen. Hij reisde veel door Nederland, eerst alleen, later met zijn gezin in een omgebouwde verhuiswagen. In 1936 werd deze vervangen door een speciaal voor het gezin gebouwde woonboot, die de naam De Trekschuit kreeg. Hiermee gingen hij en zijn gezin verder op reis door Nederland. Hij was vaak te vinden op de Beulakker Wiede en in Meppel. In de winter lag De Trekschuit in Meppel. Zwart is door zijn contacten met Meppeler schilders na 1940 overgestapt op het gebruik van lichtere kleuren, zoals op het afgebeelde schilderij is te zien. Donkere interieurs maakten plaats voor een lichter palet met een lossere penseelvoering. Zijn schilderijen werden in de kunsthandel voor goede prijzen verkocht en waren vaak te zien op tentoonstellingen.
Hij gaf zijn hier afgebeelde schilderij de naam Een van de straten van Diever. Het werk is met olieverf geschilderd op een linnen doek. Het schilderij is voorzien van de handtekening van de schilder. De kunstenaar schreef de locatie Diever en naam van het schilderij op de achterkant van het schilderij. Het schilderij heeft een breedte van 410 mm en een hoogte van 310 mm. Het schilderij is in september 2018 via een veiling van eigenaar verwisseld.
De grote vraag is natuurlijk of Arie Zwart dit schilderij daadwerkelijk binnen de grenzen van de gemiente Deever op de pompestroate van een boerdereegie heeft geschilderd. De pompestroate was de plek waar met name de melkbussen werden geborsteld en schoongespoeld. Het kan natuurlijk zo zijn dat hij met De Trekschuit een reis door de Drentse Hoofdvaart heeft gemaakt en enige tijd an de löswal an de Deeverbrogge heeft gelegen en zo boerderijen in Deever heeft leren kennen.
De redactie van ut Deevers Archief heeft in zijn jeugd in de zestiger jaren van de vorige eeuw veel boerderijen in Deever en alle boerderijen in Oll’ndeever en Wittelte van binnen gekend en weet uit eigen herinnering dat alle boerderijen vanaf 15 mei 1957 zijn aangesloten op de drinkwaterleiding en geen waterpomp meer hadden. Als Arie Zwart zijn schilderij met de naam Een van de straten van Diever inderdaad wel op een pompestroate mit un wèterpompe van un boerdereegie in Deever heeft geschilderd, dan moet dit flink wat jaren voor 1957 zijn geweest. De redactie schat in dat Arie Zwart zijn schilderij dan tussen 1945 en 1950 heeft gemaakt.
Het is de redactie niet duidelijk waarom de schilder zijn werk de naam Een van de straten van Diever heeft gegeven. Door het raam en de geopende deur is geen straat te zien. Wel is in het tegenlicht een erf met kippen en een berg hooi te onderscheiden. Maar ut pothokke stond altijd tegenover de zijdeur aan de kant van de pompestroate. En op het schilderij is geen pothokke te zien. De pompestraote is impressionistisch, romantisch en nostalgisch geschilderd. Pompestroat’n in de gemiente Deever kunnen in oude boerderijen er vóór 1950 wel zo hebben uitgezien.
Zoals bijvoorbeeld de pompestraote in de boerderij van Hendrik Mulder en Jantje Wesseling an de brink van Deever, die op de hier afgebeelde kleurenfoto is te zien. In het interieur is onder meer te zien de pompestroate van stroatklinkers, un waeterpompe, un sieddeure en un halfrond geetieser’n raem. De fotograaf Kris Roderburg heeft deze foto op 7 maart 2008 gemaakt. De foto is aanwezig in de fotocollectie van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. De redactie van ut Deevers Archief heeft de foto niet bewerkt.

Posted in Boerdereeje, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Ièste anplakbiljet van ut eup’mlochtspel uut 1946

Dorpsdokter Ludolf Dirk Broekema maakte in 1946 eigenhandig het eerste aanplakbiljet voor het aankondigen van de uitvoering van ‘een Midzomernachtsdroom’ van William Shakespeare.

De gedreven dorpsdokter Ludolf Dirk Broekema was de grote man achter het succes van de opvoeringen van stukken van William Shakespeare in het openluchttheater van Diever. Hij was mede-oprichter van de toneelvereniging Diever op 24 mei 1946.
Hij was het die toen voorstelde die zomer de Midzomernachtsdroom van William Shakespeare te spelen. Leden vroegen zich af of dat niet te hoog gegrepen was. De dokter was echter de mening toegedaan dat Shakespeare zijn 37 stukken had geschreven voor het gewone volk. Hij had zijn toekomstplannen in gedachten al klaar.
Zo gebeurde het dat al kort daarna op 31 augustus en 2 september 1946 (beginnende op 8.30 precies) een voorstelling werd gegeven. Een lange en zeer succesvolle traditie van Shakespeare spelen door het volk en voor het volk was begonnen. Want nooit is iets verkeerd of ongepast, wat eenvoud in oprechten ijver biedt.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
In 2006 was het zestig jaar geleden dat in Deever in de bos voor het eerst het Openluchtspel werd opgevoerd.
De redactie van ut Deevers Archief heeft in 2005 voor de zeer gewaardeerde leden van de heemkundige vereniging uut Deever voor het kalenderjaar 2006 een zogenaamde ‘historische kalender’ gemaakt. Het samenstellen van deze kalender was een echte wandeling op de wegen der vrijheid.
Deze kalender toont mooie beelden uit de beginjaren van het Openluchtspel. De redactie wil de zeer gewaardeerde
 bezoekers van ut Deevers Archief een afbeelding van het allereerste aanplakbiljet van het Openluchtspel van 1946, die ook het voorblad van genoemde kalender siert, niet onthouden.
Dorpsdokter Ludolf Dirk Broekema heeft deze affiche met eigen hand gemaakt, de gedrevenheid straalt van deze afbeelding af. Het origineel van deze afbeelding bevindt zich in ut 
Drents Archief in Assen.
Opvallend is dat in het eerste jaar van het Openluchtspel maar twee uitvoeringen zijn gegeven. De entreeprijs was twee gulden. De kaarten voor het Openluchtspel van 1946 konden worden gekocht in café Figeland an de brink
 van Deever.

Posted in Cultuur, Deever, Eup’mlogtspel, Historische kalender, Kuunst, Topstuk | Leave a comment

Dree skiere tiekenings van de Dikke Stien’n

De redactie van ut Deevers Archief is – zoals mag blijken in de webstee ut Deevers Archief – geïnteresseerd in Deeverse kunst, maar is vooral geïnteresseerd in kunst rond hunnebed D52, dat bint de Dikke Stien’n in de Stienakkers op de Heezeresch an de Grönnegerweg bee Deever, ie weet wè, dat hunnebedde dat in vieftugger joar’n van de veurige eeuw is verinneweerd en verropt deur pefesser Van Giffen. De redactie is per slot van rekening op zo’n 300 meter van de Dikke Stien’n geboren. En per slot van rekening waren de Dikke Stien’n in de vijftiger jaren van de vorige eeuw een populaire speelplaats voor de Deeverse schooljeugd.
De redactie kwam in de prachtige webstee Dolm (oeroude geschiedenis voor iedereen) van scheppend ondernemer Harry Witbier drie pentekeningen van hunnebed D52 van hem tegen. De tekeningen zijn staande of zittende of liggende bij de Dikke Stien’n gemaakt met fineliner pennen van verschillende diktes in een schetsboekje.
De tekeningen zijn, bijvoorbeeld weergegeven op een ansichtkaart of gedrukt op een T-shirt, nog niet te koop in de prachtige webstee Dolm (oeroude geschiedenis voor iedereen) of in de prachtige webstee Gallery Stone Age Art of bij een neringdoende in de toeristenindustrie in Deever.
De redactie kreeg toestemming van kunstenaar Harry Witbier zijn drie pentekeningen te tonen in ut Deevers Archief, onder de voorwaarde deze drie tekeningen uitsluitend en alleen in ut Deevers Archief te tonen; de redactie voldoet uiteraard graag aan deze voorwaarde. De redactie is kunstenaar Harry Witbier bijzonder erkentelijk voor zijn toestemming zijn drie tekeningen in ut Deevers Archief te mogen tonen. Hij stuurde een bestand van de drie hier getoonde tekeningen van de Dikke Stien’n zonder watermerk.

Posted in Hunnebedde D52, Kuunst, Tiekening | Leave a comment

Un mooie donkerazuurblauwe locht aachter de kaarke

De redactie van ut Deevers Archief las in de webstee www.westervelder.nl van 17 juli 2020 het bericht ‘Supertrio exposeert in De Tippe in Vledder’. Het bericht is geïllustreerd met bijgaande afbeelding van een schilderij van het kerkgebouw aan de brink van Deever met een prachtige donkerazuurblauwe hemel. Kunstenaar Erik Weterings is de maker van dit kleine op een houten paneeltje aangebrachte kostelijke olieverfschilderijtje. In galerie Van Weterings & Wijngaarden aan de Steenwijkerweg 2 in Oll’ndeever (ie weet wè, woar vrogger de familie Diekman woonde) zijn meer resultaten van zijn schilderwerk te zien. De redactie hoopt dat hij meer Deeverse objecten heeft geschilderd en wil daarvan ook graag een afbeelding opnemen in ut Deevers Archief.
De redactie heeft toestemming van kunstenaar Erik Weterings een afbeelding van het vermelde kunstwerkje in ut Deevers Archief te tonen. Hij noemt dat een leuk initiatief. De redactie is hem bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.
De redactie neemt niet aan dat kunstenaar Erik Weterings voor het maken van het olieverfschilderijtje een foto als voorbeeld heeft gebruikt.
In de grote verzameling van ooit in de gemiente Deever uitgegeven ansichtkaarten komt ook bijgaande ansichtkaart van de oostkant van het kerkgebouw aan de brink van Deever voor. De ansichtkaart was te koop in drogisterij De Gaper van Hendrik Mulder (die in de Deeverse volksmond altijd Henduk Moessie of Moessie Peep werd genoemd; in Deever hadden de vele Mulders allemaal een bijnaam, er was zelfs een Mulder die Witte Jezus werd genoemd) an de Heufdstroate in Deever. De ansichtkaart is in mei 1963 uitgegeven door drukkerij JosPé in Arnhem). De ansichtkaart is in latere jaren nog vele keren herdrukt.
De redactie heeft bijgaande kleurenfoto gemaakt op vrijdag 19 november 2019.

Posted in Ansigtkoate, Kaarke an de brink, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

De kaarke aan de brink van Deever in 1756

Deze tekening van ‘de Kerk te Diverde’ is gemaakt door Cornelis van Noorde (1731-1795) in 1756 gemaakt. De afmetingen van de tekening zijn 13,0 x 19,4 cm. De tekening bevindt zich in de prentencollectie van de Universiteitsbibliotheek van Leiden.
Bodel Nijenhuis (Museum Bodellianum) noteerde bij deze tekening: ‘Deze kerk heeft zeer veel duifsteen aan zich’. Duifsteen is tufsteen, dat uit Duitsland werd gehaald.
De toren had in 1756 nog geen uurwerk, uiteraard had de toren wel galmgaten. Het op de tekening zichtbare zuid-westelijke deel van het kerkgebouw aan de brink van Deever zag er in die tijd heel anders uit. Brand als gevolg van blikseminslag verwoestte de kerk in 1759.
De topografische topexpert van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever, noemt op de webstee van deze vereniging de resultaten van zijn diepgaande en diepgravende bronnenonderzoek naar de door de eeuwen heen veranderende naam van het esdorp Deever:
– Deuvre (1188);
– Deveren (1258);
– de Devere (1262);
– apud Duvere (1298-1304);
– van Dyveren (1327);
– van Deveren (1377);
– tot Deveren (1402);
– Dieveren (1475);
De topografische topexpert van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever, kan aan zijn niet-limitatieve lijstje in elk geval toevoegen: Diverde (1756) en Deever (2024).

Posted in Kaarke an de brink, Kuunst, Tiekening, Topstuk | Leave a comment

In de kaarke an de brink van Deever

De schilder Maarten ’t Hart (1950) schildert graag onderwerpen, zoals oude verlaten stationsgebouwen, afgelegen staande huizen en bijzondere gebouwen in binnen- en buitenland, met name vanwege de lichtval op oude muren van interieur en exterieur, die een object vaak onwerkelijk en verlaten doet lijken. Hij past bij het schilderen graag de tempera techniek toe.
Het tekenen en schilderen van interieurs en exterieurs van Middeleeuwse kerken is zijn specialiteit.
Dat is te zien op bijgaande afbeelding van zijn schilderij (olieverf op paneel) Interieur kerk te Diever naar het koor. Het betreft een deel van het interieur van het kerkgebouw aan de brink van Deever.
Het is de redactie van ut Deevers Archief  niet bekend in welk jaar dit schilderij is gemaakt.
De andere afbeelding is een afbeelding van een zwart-wit ansichtkaart uit de zestiger jaren van de vorige eeuw, die de schilder gelukkig niet heeft gebruikt als voorbeeld voor zijn kunstwerk.
De schilder wekt de indruk van onwerkelijkheid en verlatenheid in het schilderij niet zozeer door de lichtinval, als wel door zoveel mogelijk in het schilderij weglaten van wel aanwezige voorwerpen in het interieur, zoals stoelen en kerkmeubilair en daarnaast door het licht-eiken-achtig schilderen van de preekstoel en de deur die toegang geeft tot de consistoriekamer.
Liggen vóór in het kerkgebouw aan de brink van Deever werkelijk zoveel plavuizen van natuursteen ? Het rechter raam is in werkelijkheid lager dan het linker raam. Wel heeft de schilder mooi de kringen van opgetrokken vocht onder in de muren van het koor geschilderd.

Posted in Ansigtkoate, Brink, Kaarke an de brink, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Plaetie 16 uut Bussink’s album ‘Mijn land – Drenthe’

Het boekwerk ‘Bussink’s Album – Mijn land – deel VIII – Drenthe’ is geschreven door G.J. Nijland. Het album is in 1934 uitgegeven door Bussink’s Koekfabriek uit Deventer (ja, die van de Deventer koek). Het album was verluchtigd met 100 plaatjes en 2 platen. Bijgaande kleine afbeeldingen tonen de voorkant en de achterkant van plaatje nummer 16. De redactie van ut Deevers Archief toont dit topplaatje graag aan de zeer gewaardeerde trouwe bezoekers van zijn webstee.
Op de voorkant van het plaatje is ut olde skultehuus an de brink van Deever te zien. Let vooral op het zeldzaam originele licht boven de voordeur in de vorm van de Davidster. Het is het schultehuis, zoals het was in 1933, een paar jaar voor de ‘grote knutselrestauratie’, toen het schultehuis gelukkig nog niet gescheiden was van de schulteboerderij. De redactie van ut Deevers Archief vraagt zich nog steeds af waarom het zo zeldzaam originele bovenlicht in de vorm van de Ster van David bij de ‘restauratie’ is weggeknutseld.
En zoals het meestal met getekende onderwerpen uut de gemiente Deever gaat, is voor dit plaatje ook een ansichtkaart als voorbeeld gebruikt. Deze ansichtkaart uit 1933 is hier ook afgebeeld. De overtekenaar van de ansichtkaart moest op zijn tekening de vrijheid nemen een toegangshek in de ‘glinten’ voor het schultehuis te tekenen, omdat hij het wél op de ansichtkaart aanwezige perspectief niet voldoende volgde. Dat hek was wel aanwezig en is op de ansichtkaart nog net een beetje aan de linkerkant te zien. Ook rommelde de overtekenaar wat met de plaats van de bomen -zo te zien geen geleide linden- voor het schultehuis. De overtekenaar heeft zijn tekening ingekleurd, dat heeft hij bepaald niet slecht gedaan. De overtekenaar van de ansichtkaart is waarschijnlijk niet in Deever geweest.

Abracadabra-1291Abracadabra-1290

Abracadabra-1292

Posted in Ansigtkoate, Brink, Kuunst, Skultehuus, Tiekening | Leave a comment

Is Tied Zat de tied zat of besteet de tied neet mièr ?

De redactie van ut Deevers Archief heeft op Zorgvlied bijgaande kleurenfoto van het blauwe bord met de tekst ‘Tied Zat plein – 2007-2007’ gemaakt op woendag 19 september 2018.
De redactie van ut Deevers Archief heeft op Zorgvlied bijgaande kleurenfoto van de koloniebrink, voorheen Tied Zat plein gemaakt op maandag 8 juni 2020, ten tijde van de coronapandemie.
De redactie zag bij eerdere wandelingen door Zorgvlied en over de koloniebrink, voorheen Tied Zat plein, nog wel een uurwerk zonder wijzers in de kast van de uurwerkmast, die op de tweede foto aan de linkerkant is te zien, maar op maandag 8 juni 2020 was deze kast doorzichtig leeg.
Is oudejaarsvereniging (helejaardoorvereniging ?) Tied Zat de tied zat of besteet de tied neet mièr op Zorgvlied of gaat Tied Zat binnenkort een nieuw uurwerk in de kast aanbrengen ?
Het op de foto zichtbare roestige stalen buispaalkunstwerk met de esoterische naam Symbionotische Zuil staat jammer genoeg nog steeds op de koloniebrink,voorheen Tied Zat plein, want het had al heel lang definitief op de rotonde an de Deeverbrogge moeten staan.
Wellicht kan Tied Zat dit kunstwerk op de wijze van zijn oudejaarsavondgrappen voorgoed verslepen naar de rotonde an de Deeverbrogge of anders voorgoed verslepen naar het Ekingerzand aan de Friese kant van de provinciegrens.

Posted in De aandere kaante van de Deeverse bos, Kuunst, Zorgvliet | Leave a comment

If you steal, then you are marked

Op de voormalige kaarkhof bij het kerkgebouw aan de niet-origineel-Saksische brinQ van Deever -die in 2018 of 2019 zal worden opgekalefaterd tot een QualiteitsbrinQ van de eerste en ergste orde- staat een uiterst kostbaar in Uffelte gemaakt bronzen beeld van Adrianus (Arie) Teeuwisse uit 1970. Het bijna vijftig jaar oude bronzen beeld geeft een voorstelling van de smokkende elfenkoningin Titania en Spoel de Wever in de tweede scene van het derde bedrijf uit het openluchtspel Midzomernachtsdroom van William Shakespeare. Zal de voorkant van het gelijk dit uiterst kostbare bronzen beeld in 2019 na de Geldverslindende Grote Opkalefatering van de brinQ nog op de voormalige kaarkhof laten staan ? Hopelijk niet.
De aandacht wordt niet alleen getrokken naar het toch wel kunstig vorm gegeven stuk brons, maar naar beneden ook naar de hoge stenen sokkel, die helaas geen kleinformaat hunnebedsteen is, naar het gedicht Midzomernachtdroom van de Beiler dichter Roel Reyntjes, en vooral naar het ronkende en luidruchtige bordje onder aan de sokkel.
Op dat bordje staat ‘Beveiligd met SDNA’ en ‘Onze eigendommen zijn gemarkeerd’ en de in slecht Engels geschreven zin ‘You steal, you are marked’.
De grote vragen zijn natuurlijk wat voor spul SDNA (synthetisch DNA?) is, wat voor beveiliging SDNA biedt, hoe het SDNA-systeem werkt, wat per object de jaarlijkse beheer- en onderhoudskosten zijn en wie opdraait voor de kosten ?
Wat heb je aan een duur SDNA-systeem als dieven en inbrekers -zelfs op klaarlichte dag- het uiterst kostbare bronzen topstuk op een vrachtwagen kunnen laden (er hangt geen camera, er gaat geen sirene af), rechtstreeks naar een smelterij kunnen rijden en daar het uiterst kostbare bronzen beeld kunnen laten omsmelten ? Brons bevat wel ten minste zeventig procent erg duur koper. Of is het gewoon een nepbordje wat dieven en inbrekers zou moeten afschrikken ? Maar wat als de dief of de inbreker geen Engels kent ?
De nog grotere vraag is of in de openbare ruimte zo maar een object mag worden beveiligd met een SDNA-systeem ? Of is voor toepassen van een dergelijk systeem een vergunning van het bevoegd gezag nodig ?
En is het beeld ‘Het leven’, dat voor het gemeentehuis van de gemiente Deever staat, ook beveiligd met een duur SDNA-systeem ? Of heeft de voorkant van het gelijk dat beeld al lang afgeschreven ?
De redactie van ut Deevers Archief heeft de kleurenfoto op donderdag 4 november 2017 gemaakt.

Posted in Beeld, Deever, Kaarkhof an de brink, Kuunst, William Shakespeare | Leave a comment

Pentekening van Peperstraat en kerk aan de Brink

De foto voor deze zwart-wit ansichtkaart van de Kleine Peperstroate en de kerk en de gemeentelijke toren aan de brink van Deever is gemaakt in de vijftiger jaren van de vorige eeuw, maar wel vóór de restauratie van de kerk in 1956/1957. Dit is af te leiden van de klok boven het galmgat in de toren, die eigendom is van de gemiente Deever. Bij de restauratie werd de klok naast het galmgat geplaatst.
Het boerderijtje van de familie Wijnand Hunneman op de hook van de Aachterstroate en de Peperstroate, te zien aan de linkerkant van de foto, was gelukkig nog niet gesloopt. Ook de schuur van de beruchte N.S.B.’er Klaas Marcus Balsma, te zien aan de rechterkant van de foto, stond er toen nog.
De naam van de overtekenaar van deze ansichtkaart staat rechts onder op de tekening, maar was niet te lezen. Wie kent de naam van de overtekenaar ?

Posted in Ansigtkoate, Boerdereeje, Kaarke an de brink, Kuunst, Peperstroate, Tiekening | Leave a comment

In de winter van 1925 in de olde Peperstroate

Op 9 april 2020 kreeg de redactie van ut Deevers Archief toestemming van de Deeverse kunstenaar Ernest Mols bijgaande afbeelding van een door hem gemaakt waterverfschilderij in ut Deevers Archief op te nemen. De redactie is hem bijzonder erkentelijk voor deze toestemming. Hij was zo vriendelijk een goede digitale afbeelding van zijn schilderij ter beschikking te stellen voor opname in ut Deevers Archief.
De veelzijdige kunstenaar Ernest Mols, die in 2015 en 2018 Deevers, Drents en daarmee eigenlijk ech wè meteen ook Nederlands, Europees en Werelds kampioen vuistbijl hakken werd, liet zich bij het maken van dit waterverfschilderij, ook wel aquarel genoemd, bijzonder inspireren door bijgaand afgebeelde prachtige zwart-wit ansichtkaart van de olde Peperstroate in Deever.
Bezoekers van ut Deevers Archief kunnen met de kunstenaar Ernest Mols in contact treden via zijn telefoonnummer 0521-592005 of via de webstee van Kunstrondje Diever of via de Schilderskring Diever. Hij is bezig met de ontwikkeling van een eigen webstee.
De foto van de olde Peperstroate in de winter is gemaakt door Willem Egbert Mulder, geboren in Deever op 30 maart 1904 in de boerderij an de Heufdstroate, tegenover bejaardencentrum de Weiert, waar eerder ‘de Koetsenman’ woonde, waar daarvoor de familie Roelof Fransen woonde, waar daarvoor de familie Jan Mulder woonde.
De zwart-wit ansichtkaart is in juli 1925 uitgegeven. De redactie weet helaas nog niet welke neringdoende in Deever deze ansichtkaart heeft verkocht. Het bij de redactie bekende oudste verzonden en gestempelde exemplaar van deze ansichtkaart dateert uit 1926.

Posted in Ansigtkoate, Kuunst, Peperstroate, Skildereeje | Leave a comment

Boerdereeje van Knelus Seinen an de brink in Deever

Deze afbeelding van een pentekening van de heer Johannes Minderaa uit 1975 is minder of meer nagetekend van een kleurenansichtkaart. De verjongde lantaarnpaal met een armatuur voor een TL-buis, die zichtbaar is op de kleurenansichtkaart, mocht blijkbaar van de tekenaar niet op te tekening staan. Drie muurankers in de voorgevel van de boerderij zijn ook niet overgetekend.
De heer Johannes Minderaa maakte deze tekening in opdracht van de eigenaren van de winkel – met de wel erg oorspronkelijke naam de Boerderij – die in deze boerderij was gevestigd. De naam de Boerderij is nog net boven de voorbaander te zien. Welke boerderijen in de gemiente Deever hadden een voorbaander ?
Een hele serie pentekeningen van objecten in Deever werd zo in de vorm van een ansichtkaart in de Boerderij verkocht.
Cornelis (Knelus) Seinen was de laatste boer in deze boerderij aan de brink van Deever. Cornelis (Knelus) Seinen is geboren op 8 september 1912 (in Wapse ?) en is overleden op 6 november 1989. Hij was getrouwd met Hendrikje Schiphorst. Zij is geboren op 5 november 1912 en is overleden op 14 oktober 1989. Zij liggen begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.
In het op vrijdag 9 juli 2021 uitgegeven papieren Magnum Opus van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever is bijgaande afbeelding opgenomen op bladzijde 402.

Posted in Ansigtkoate, Boerdereeje, Johannes Minderaa, Kuunst, Tiekening | Leave a comment

Bee de femilie van Ankör’m op ut Kastiel in Deever

Op 9 april 2020 kreeg de redactie van ut Deevers Archief toestemming van de Deeverse kunstenaar Ernest Mols bijgaande afbeelding van een door hem gemaakt waterverfschilderij in ut Deevers Archief op te nemen. Zie de bijgaande afbeelding. De redactie is hem bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.
De veelzijdige kunstenaar Ernest Mols, die in 2015 en 2018 Deevers, Drents en daarmee eigenlijk meteen ook Nederlands en Werelds kampioen vuistbijl hakken werd, liet zich bij het maken van dit waterverfschilderij, ook wel aquarel genoemd, bijzonder inspireren door bijgaande zwart-wit foto met kalf. Hij nam gelukkig de vrijheid zijn aquarel wat aan te vullen met een paar kippen en de afgebeelde vrouw heeft een emmertje met kippenvoer (?) in haar rechter hand. Hij was zo vriendelijk een goede digitale afbeelding van zijn schilderij ter beschikking te stellen voor opname in ut Deevers Archief.
Bezoekers van ut Deevers Archief kunnen met de kunstenaar Ernest Mols in contact treden via zijn telefoonnummer 0521-592005 of via de webstee van Kunstrondje Diever of via de Schilderskring Diever. Hij is bezig met de ontwikkeling van een eigen webstee.
De redactie herinnert zich uit zijn jeugd dat in het rechter boerderijtje (keuterijtje), dat op het aquarel en de bijgevoegde zwart-wit foto met kalf is te zien, de zusters Jannoa van Ankör’m (Janna van Ankorven) (geboren op 20 januari 1903, overleden op 10 juni 1990) en Roefie van Ankör’m (Roelofje van Ankorven) (geboren op 24 januari 1909, overleden op 23 juni 1996) woonden.
Geert van Ankör’m (van Ankorven) was de vader van Jannoa van Ankör’m (Janna van Ankorven) en Roefie van Ankör’m (Roelofje van Ankorven). Geert van Ankör’m (Geert van Ankorven) (geboren op 10 februari 1877 en overleden op 14 september 1956). De moeder van Jannoa en Roefie was Lammigje Oost (geboren op 30 juli 1879, overleden op 28 juni 1973). Zij zijn allen begraven op de kaarkhof an de Grönnigerweg bee Deever.
De twee bijgevoegde zwart-wit foto’s zijn in 1950 gemaakt. De redactie weet niet wie de maker van deze foto is. Op de zwart-wit foto met kalf is Lammigje Oost zou kunnen zijn. Wie de vrouw op de andere zwart-wit foto is, dat heeft de redactie nog niet kunnen achterhalen. De redactie ontvangt graag een reactie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deever Archief. De grote vraag is natuurlijk of het kalf van de familie van Ankör’m (van Ankorven) was of van boer en buurman Klaas Fledderus.
De redactie van ut Deevers Archief heeft de kleurenfoto op 2 januari 2017 gemaakt. Op de kleurenfoto is het volledig vervallen keuterijtje van de familie van Ankör’m (van Ankorven) te zien. Aachter ut hekke hef altied de krooje van Geert van Ankör’m estoane.

De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die ook een verstokte liefhebber van afbeeldingen op papier is, kan de hier afgebeelde zwart-wit foto van Lammigje Oost met het kalf ook ten zeerste bewonderen op bladzijde 83 van het in 2008 verschenen papieren boekwerkje ‘Diever, zoals het was in de voormalige gemeente, 1930-1980’, dat is samengesteld door vrijwilligers van de heemkundige vurening uut Deever. Maar ja, dan moet je wel in het bezit van dat papieren boekwerkje zijn of dat papieren boekwerkje bij iemand in kunnen zien.

Posted in Alle Deeversen, Kuunst, Skildereeje, ut Kastiel, Verdwenen object | Leave a comment

In Deever vind ik vaak verrassende hoekjes

De favoriete bezigheid van kunstenaar Arie Goedhart is tekenen met pen en inkt, dat is arceren en werken met natuurlijke structuren, maar vooral het weergeven van de stilte en de rust van de natuur. Het motto van kunstenaar Arie Goedhart is: Het is een voorrecht bezig te zijn met de schoonheid van de natuur.
Maar ook het schilderen met olieverf gaat hem goed af. De redactie van ut Deevers Archief kreeg op 10 april 2020 toestemming van kunstenaar Arie Goedhart een afbeelding van zijn mooie olieverfschilderij Gezicht op Diever te tonen in ut Deevers Archief. Arie Goedhart merkte bij dit schilderij op: In de omgevingen waar ik mijn inspiratie zoek vind je vaak verrassende hoekjes. Zo ook hier bij Diever, een oud dorp in Drenthe. Vooral het fraaie perspectief, ontstaan door de stroken gewas, maakte het plaatje compleet.
De redactie is wel al enige tijd aan het piekeren en puzzelen vanuit welk gezichtspunt de kunstenaar het doek heeft geschilderd. Ligt het punt ergens op de Noorderesch ? Of bij de Betonweg ? Of heeft de kunstenaar het schilderij spiegelbeeldig geschilderd ? De redactie kon geen bij het schilderij passende zwart-wit foto of kleurenfoto in zijn archief vinden.
Maar het kan natuurlijk zo zijn dat kunstenaar Arie Goedhart een stukje van het kerkgebouw aan de brink van Deever en de gemeentelijke toren als herkenningspunten voor zijn schilderij heeft gekozen en voor de rest zich ongedwongen heeft laten inspireren door verrassende, niet passende en niet te lokaliseren hoekjes van Deever en zijn omgeving. Daar is niks mis mee.

Posted in Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Bee Garke Bakker in de Heufdstroate van Deever

In het in 1999 verschenen fotoboekje ‘Diever, ie bint ’t wel …’ is bij foto 4, de oudst bekende zwart-wit foto van het gedeelte van de Heufdstroate van Deever, tussen het begin van de Kruusstroate en de brink, de volgende tekst vermeld.

4 – Diever – Hoofdstraat -1891
Dit is de oudste en de mooiste foto die ik tot nu toe ken van de Hoofdstraat. Het heeft zo te zien geregend en door het weerkaatsen van het zonlicht op de natte veldkeitjes in het plaveisel ligt de straat er op deze voorjaarsdag prachtig bij.
De maker van deze opname bij tegenlicht is mr. Albertus Christiaan van Daalen uit Bennekom. In 1890 was hij eigenaar geworden van het landgoed Berkenheuvel. Vanaf dat jaar was hij regelmatig in Diever.
Griet Oost herinnerde zich dat in dit deel van de Hoofdstraat twee boerderijen met de voorgevel tegen elkaar hebben gestaan. Dit is inderdaad links op de foto te zien. Helaas zijn deze panden in 1914 als gevolg van blikseminslag verbrand. Griet Oost, die toen elf jaar was, wist van die dag nog het volgende:
Ja, ik weet het nog wel. Het moet op 30 mei zijn geweest. Toen was er een dikke onweersbui. We bleven thuis. We gingen niet naar school, omdat het zo’n heel zwaar onweer was. Later kwam de inspecteur op school. Die zag op de lijst dat ik en ook anderen die middag hadden verzuimd. Daar was hij kwaad om, want je mocht toch niet zonder geldige reden verzuimen…….
De linker boerderij was van Roelof Egberts Bennen. In de boerderij daaraan grenzend woonden bakker en boer Gerke Harms Mulder (Garke Bakker), Lammigje Klaster en hun zonen Harm, Hendrik en Jakob (Garke Bakker’s jongen).
In het rechter huis woonde de familie Harm Moes.
In het pand achter de leilinden bevonden zich het boerencafé van Willem Huiskes en de bakkerij van Jan Grit. Het gemeentebestuur had Willem Huiskes met ingang van 1 mei 1882 een tapvergunning verleend voor de woon- en de opkamer. Tussen de schoorstenen is nog net de punt van de toren te zien.
Op de achtergrond bevindt zich het gemeentehuis aan de brink.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Gerke Harms Mulder is geboren op 27 februari 1826 in Deever en is overleden op 30 maart 1897 in Deever. Hij was een zoon van Harm Times Mulder en Arentje Veldkamp.
Lammige Klaster is geboren op 2 oktober 1847 in Wittelte en is overleden op 24 juni 1931 in Deever in de ouderdom van 83 jaren. Zij was een dochter van boer Jacob Jans Klaster en Eltje Gerken Dolsma.
Boer en broodbakker Gerke Harms Mulder en Lammigje Klaster trouwden op 21 juli 1882 in Deever, toen was Gerke Harms Mulder 56 jaar en Lammigje Klaster 34 jaar.
Ze kregen drie kinderen: Harm is geboren op 19 november 1882 in Deever, Hendrik is geboren op 19 april 1884 in Deever en Jakob is geboren op 11 maart 1886 in Deever.

Roelof Egberts Bennen is geboren op 29 augustus 1821 in Deever en is overleden op 18 februari 1895 in Deever. Roelof Egberts Bennen was een zoon van Egbert Bennen en Hendrikje Wolters.
Roelof Egberts Bennen trouwde op 18 september 1861 op 40-jarige leeftijd met de 27-jarige Aaltje Mulder. Zij is geboren op 6 november 1833 in Deever en is overleden op 9 februari 1867 op 33-jarige leeftijd in Deever. Zij was een dochter van Klaas Tijmes Mulder en Jantje Hendriks Warries.
Roelof Egberts Bennen trouwde voor de tweede keer op 18 juni 1870 op 48-jarige leeftijd met de 39-jarige Grietje Timmer. Zij is op 31 december 1830 geboren in Beilen en is overleden op 12 mei 1891 in Deever. Zij was een dochter van Willem Timmer en Willemtje Bakker.
De zwart-wit foto is afkomstig uit een fotoalbum van de N.V. Berkenheuvel, dat wordt bewaard in het landhuis Berkenheuvel, het buitenhuis van de ondertussen zeer zeer vele nazaten van mr. Albertus Christiaan van Daalen, bij de Noorderesch van Deever. De redactie heeft in de jaren 2000-2008 enige keren een bezoek gebracht aan Albertus (Bert) Doorman, een kleinzoon van mr. Albertus Christiaan van Daalen. Albertus (Bert) Doorman woonde in de bungalow Kontiki bij de Noorderesch aan
de Bosweg in Deever. De redactie mocht van hem een aantal foto’s uit dat album kopiëren, waaronder bijgaand afgebeelde foto. De redactie kreeg toestemming van Albertus (Bert) Doorman de gekopieerde foto’s met bronvermelding te gebruiken in berichten over het landgoed Berkenheuvel.
Op 9 april 2020 kreeg de redactie toestemming van de kunstenaar Ernest Mols bijgaande afbeelding van een door hem gemaakt en op 30 januari 2012 voltooid waterverfschilderij in ut Deevers Archief op te nemen. Zie de bijgaande afbeelding. De redactie is hem bijzonder erkentelijk voor deze toestemming. Ernest Mols liet zich bij het maken van dit waterverfschilderij inspireren door bijgaande zwart-wit foto. Hij was zo vriendelijk een goede digitale afbeelding van zijn schilderij ter beschikking te stellen.
Bezoekers van ut Deevers Archief kunnen met Ernest Mols in contact treden via zijn telefoonnummer 0521-592005 of via de webstee van Kunstrondje Diever of via de Schilderskring Diever. Hij is bezig met de ontwikkeling van een eigen webstee.
De redactie heeft de kleurenfoto van het betreffende deel van de Heufdstroate van Deever gemaakt op 6 november 2019.
De zwart-wit foto is ook ten zeerste te bewonderen op bladzijde 451van het Magnum Opus van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever.

Posted in Albertus Christiaan van Daalen, Diever, ie bint 't wel ..., Heufdstroate, Kuunst, Topstuk, Verdwenen object | Leave a comment

Waterverfschilderij ‘Bee de löswal an de Brogge’

In het onvolprezen boekje An de Brogge met zwart-wit afbeeldingen (het boekje bevat dus erg helaas geen afbeeldingen in kleur), dat de heemkundige vereniging uut Deever in 2014 heeft uitgegeven ter gelegenheid van haar 20-jarige bestaan, hebben de samenstellers op bladzijde 216 ook bijgaande door ondernemer Sjoert Benthem in 1905 uitgegeven ansichtkaart opgenomen.
Echter in het boekje is van de ansichtkaart helaas het rechter gedeelte naast de snikke niet opgenomen en dat gedeelte laat juist zo mooi en beeldend de olde dreejbrogge met op de achtergrond een zeilend vrachtschip zien.
Op de ansichtkaart is aan de linkerkant een opslagloods (van hout ?) te zien, met direct rechts daarvan het kruidenierswinkeltje van Olde Oalida.
Het witgekalkte oude gebouw achter de leilinden is het café-logement van Sjoert Benthem en Griet Merk. De grafstenen van beide personen zijn nog steeds te vinden op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.
In de vaart ligt voor de löswal een bezeild vrachtschip en een snikke (de snikke van Sjoert Benthem en Hendrik Warries ?).
De schilderskring Diever houdt de laatste jaren elk jaar een door haar zo genoemde zomerexpositie in het kerkgebouw aan de brink van Deever, waarbij werkstukken van de leden worden getoond.
Op de door de redactie van ut Deevers Archief op vrijdag 7 augustus 2015 in genoemde kerkgebouw gemaakte kleurenfoto is het fraaie waterverfschilderij ‘Aan de Dieverbrug’ (an de Deeverbrogge) van Ernest Mols te zien.
Het mag de bezoeker van ut Deevers Archief duidelijk zijn dat de zwart-wit-ansichtkaart uit 1905 als kleur-inspirerend voorbeeld voor het fraaie waterverfschilderij van kunstenaar Ernest Mols heeft gediend. De kunstenaar haalt zijn inspiratie graag uit oude ansichtkaarten.
Gelukkig heeft de schilder niet de afbeelding op bladzijde 216 van het boekje An de Brogge als voorbeeld gebruikt.
De redactie van ut Deevers Archief kon het schilderij door de spiegeling van het glas in de omlijsting van het schilderij helaas in het kerkgebouw niet goed fotograferen.
Op 9 april 2020 kreeg de redactie toestemming van de heer Ernest Mols een afbeelding van zijn waterverfschilderij aan dit bericht toe voegen. De redactie is hem bijzonder erkentelijk voor deze toestemming. Hij was zo vriendelijk een goede afbeelding van dit schilderij voor publicatie in ut Deevers Archief ter beschikking te stellen. Zie de bijgaande afbeelding.
Bezoekers van ut Deevers Archief kunnen met hem in contact treden via zijn telefoonnummer 0521-592005 of via de webstee van Kunstrondje Diever of via de Schilderskring Diever. Hij is bezig met de ontwikkeling van een eigen webstee.

Abracadabra-437

Abracadabra-438

Posted in An de Deeverbrogge, Ansigtkoate, Café-Logement Sjoert Benthem, Kuunst, Scheepvaart, Skildereeje, Topstuk | Leave a comment

Tiekening van de kaarke an de brink van Deever

In de Nieuwe Drentse Volksalmanak (Historisch Jaarboek voor Drente, Orgaan van het Provinciaal Museum van Drente, het Drents Genootschap (Culturele Raad voor Drente), de Stichting Vrienden van het Provinciaal Museum van Drenthe, de Drentse Praehistorische Vereniging en de Drentse Historische Vereniging (Vereniging voor Geschiedenis en Genaeologie)), nummer 7, 1889 is het artikel ‘De kerk te Diever’ van mr. W.L. van den Biesheuvel Schiffer opgenomen.
Bij het artikel is ‘eene plaat’ opgenomen. Deze plaat is hier afgebeeld. Aan de tekening is te zien dat het blad, waarop deze plaat is opgenomen, in opgevouwen toestand aan de almanak is toegevoegd. De redactie heeft niet kunnen achterhalen wie de maker van de hier afgebeelde tekening is.
De hier afgebeelde tekening van het kerkgebouw van de Deeverse hervormde kerkgemeente en de gemeentelijke toren aan de brink van Deever lijkt veel op de tekening van hetzelfde kerkgebouw en dezelfde toren in het boek ‘Drente van ’t Verleden tot het Heden’. Het boek is geschreven door dr. H. Blink en is in juli 1902 uitgegeven door C. Pet in Hoogeveen. De tekening is gemaakt door P. Krediet uit Lith.
De hier afgebeelde tekening van het kerkgebouw van de Deeverse hervormde kerkgemeente en de gemeentelijke toren aan de brink van Deever lijkt ook veel op de tekening van de kerk van Diverde, die in 1756 werd gemaakt door Cornelis van Noorde (1731-1795). Deze tekening bevindt zich in de prentencollectie van de Universiteitsbibliotheek van Leiden. Zie verder het bericht De kerk aan de brink van Diverde in 1756.
Voor de hier afgebeelde tekening uit de Nieuwe Drentse Volksalmanak uit 1889 zal met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de tekening van Cornelis van Noorde uit 1756 mede als voorbeeld hebben gediend.
De grote vraag is natuurlijk of tekenaar P. Krediet in 1902 mede als voorbeeld heeft gebruikt de tekening van de kerk van Diverde uit 1756 of de tekening uit de Nieuwe Drentse Volksalmanak van 1889 ?

Posted in Kaarke an de brink, Kuunst, Tiekening | Leave a comment

Ut mislukte padjongenkottie 1.0 is vot

In de Olde Möppeler (Meppeler Courant) van 4 januari 1999 verscheen het volgende bericht over de vernieling van het volledig mislukte hangjongerenontmoetingskotje 1.0 aan de Bosweg in Deever.

Overdekte picknickplaats vernield
Diever – Enkele jaren geleden hing de jeugd steeds rond de Sint Pancratiuskerk in Diever. Het gemeentebestuur kreeg hier veel klachten over en er ontstonden vernielingen aan deur en ramen van de kerk. Door overleg tussen burgemeester Sjraar Cox en de jeugd is men tot een oplossing gekomen. Op verzoek van de jeugd in Diever heeft het gemeentebestuur van de voormalige gemeente Diever een overdekt jeugdhonk gebouwd aan de Bosweg in Diever. Het zou dienen als ontmoetingsplaats voor de jeugd van Diever. Men kon er rondhangen en zelfs enigszins overdekt zitten. De gemeente heeft voor dit project een tweetal jaren geleden tienduizend gulden uitgetrokken. Toen de overdekte ‘picknick’ was geplaatst, sprak de jeugd direct zijn ongenoegen uit. Om dit te tonen, richting het gemeentebestuur van de voormalige gemeente Diever, deed een van de jeugd, juist toen het honk was geplaatst, zijn behoefte op de tafel.
Tot op heden heeft de jeugd nimmer gebruik gemaakt van het jeugdhonk. De toeristen hebben veel genoegen beleefd aan de overdekte picknickplaats. In de zomermaanden wordt er veel gebruik van gemaakt. Men kan er lekker zitten zijn broodje te eten en de meegenomen koffie of een bordje patat of visje nuttigen, want het is geplaatst naast de visboer en de patatwagen. De jeugd heeft nieuwjaarsdag de poten er onder weggegezaagd om hun ongenoegen nog eens richting het gemeentebestuur tot uitdrukking te brengen.
De gemeente Westerveld draait een jaar en heeft voor de jeugdactiviteiten in Diever nog geen oplossing gevonden en dat begint langzamerhand bij de jeugd te prikkelen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie van ut Deevers Archief heeft de kleurenfoto waarop het door de Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Onaantastbare Gelijk Van De Gemiente Deever helemaal zelf bedachte hangjongerenontmoetingskotje 1.0 op het paardenmarktterrein is te zien, gemaakt op maandag 27 juli 2019. Onder het afdakje is een picknickplaatsje met inbegrip van bestrating en een afvalbakje te zien.
De Deeverse Hangjongeren Van De Achterkant Van Het Onaantastbare Gelijk hebben zich dit ouderwetse conservatieve tochtige nikspicknickenkotje natuurlijk niet door de strot laten duwen, want bijvoorbeeld in het kotje kon de gsm-telefoon niet worden opgeladen, de gratis betrouwbare draadloze verbinding met internet ontbrak en ook het gratis openbare toilet ontbrak.
De redactie heeft de kleurenfoto waarop alleen zichtbaar is de door woodcarver Henri Koeling uut de Peperstroate in Deever in de stam van een gesneuvelde ekkelboom uitgehakte en al enigszins verweerde Amerikaanse zeearend, gemaakt op woensdag 11 december 2019.
Het mislukte hangjongerenontmoetingskotje 1.0 is in het kader van de uitvoering van het project Deever op Drift in het najaar van 2019 gesloopt. Daarmee is een einde gekomen aan de bij dagjesmensen populaire overdekte picknickplaats. Over de plek van het mislukte hangjongerenontmoetingskotje 1.0 lopen nu wandelpaden van het paardenmarktterreinbrinkpark. Niet buiten de paden lopen, want dan zak je weg in het drijfzand.

Posted in Kuunst, Maarktturrein, Verdwenen object | Leave a comment

Graffity kunst in Deever – Een huis moet oud zijn

Achter een in 2014 gesloopt blok huurwoningen aan de Binnenesch in Deever heeft een plaatselijke graffity kunstenaar (wie meldt zich ?) een duidelijk protest op een muur gespoten. Het betreft de zijmuur van de schuur van de woning met adres Binnenesch 16, waarvan de leden van de familie Naber de eerste bewoners waren.
Het kunstwerk op de muur is wellicht het eerste kunstwerk in zijn soort in de gemiente Deever. Het kunstwerk kreeg als toepasselijke protesttitel: Een huis moet oud zijn.
Moet een huis oud, versleten en vervallen zijn om als een rotte kies getrokken te worden ? Is bij de vorming van het besluit de voormalige gemeentelijke huurwoningen te slopen de mogelijkheid van duurzame renovatie wel in voldoende mate in beschouwing genomen ?
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze kleurenfoto gemaakt op 15 november 2013.

Posted in Binnenesch, Deever, Kuunst | Leave a comment

Deevers skildereegie van Hein Auke Kray uut 1957

De kunstschilder en illustrator Hein Auke Kray (geboren op 19 april 1901 in Assen, overleden op 22 maart 1995 in Assen) maakte in juni 1957 bijgaand schilderijtje van korenmolen ‘de Vlijt’ in Oll’ndeever en de gemeentelijk toren en het kerkgebouw van de hervormde gemeente an de brink van Deever. Helemaal aan de linkerkant is het dak van het kort daarvoor in gebruik genomen nieuwe gemeentehuis an de brink van Deever te zien. Vlak daarnaast is de zijgevel van het kort daarvoor nieuw gebouwde woonhuis van de familie Pieter Zijlstra an de Brinkstroate te zien. Pieter Zijlstra (die in de volksmond altijd ome Piet werd genoemd) was het hoofd van de U.L.O.- school en was uitvinder van de korfbalvereniging O.D.I.V.A.L. (Ontspanning Door Inspanning Voor Alle Leerlingen). Toen hem bleek dat veel te weinig van zijn U.L.O.-leerlingen zich door inspanning bij zijn korfbalclub wilden ontspannen, veranderde hij zonder gezichtsverlies de naam van zijn club in O.D.I.V.A.L. (Ontspanning Door Inspanning Voor Alle Leden). Ook niet-U.L.O.-leerlingen mochten lid van zijn club worden.
Dit schilderijtje heeft een breedte van 37 cm en een hoogte van 26 cm. Hein Auke Kray schilderde dit werkje op een stuk hard karton. Het schilderijtje lijkt niet helemaal rechthoekig te zijn. Hij maakte dit schilderijtje ter plekke, zittend achter zijn schildersezel an de Stienwieker saandweg in Oll’ndeever.
Wie kan de redactie van ut Deevers Archief informeren over wie in juni 1957 in het huisje aan het begin van de Stienwieker saandweg woonden ? Was het een keuterboertje ? Of woonden daar toen nog Albertus (Battus) Grit en Jantien Greveling en hun kinderen Roelie, Janna, Jacob en Harma ?
De redactie van ut Deevers Archief zal te gelegener tijd in juni van dit jaar en niet met geschwinde spoed en ook niet in gestrekte draf een kleurenfoto van dit dorpsbeeld van Deever in ut Deevers Archief tonen.

Posted in Alle Deeversen, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Vier muurschilderijen sieren biljartzaal

De redactie van ut Deevers Archief vindt bij het digitaliseren van zijn papieren archief, bestaande uit vooral veel dozen en veel mappen en veel ordners met veel foto’s, kranten- en tijdschriftenknipsels, reclamemateriaal, folders uut de gemiente Deever, en zo voort, en zo voort, en zo voort, zo nu en dan een door hem belangwekkend geacht bericht.. In de Meppeler Courant (Olde Möppeler) van 3 maart 1995 stond het volgende belangwekkende bericht inzake het aanbrengen van muurschilderijen door Jarig de Vries in de biljartzaal van het bejaardencentrum Jan Thijs Seinenhof in de Weiert in Deever. De redactie toont graag berichten in ut Deevers Archief die verband houden met Deeverse kunst.

In Jan Thijs Seinenhof te Diever
Muurschilderingen sieren biljartzaal
Diever. Kunstminnend Diever moet straks maar eens in de Jan Thijs Seinenhof gaan kijken, want wat daar op dit moment geschilderd wordt is meer dan de moeite waard.
De 72-jarige heer De Vries, lid van de Schilderskring Diever, heeft daar vier fraaie muurschilderingen gemaakt. Het gaat alle om karakteristieke plekjes in de gemeente Diever, zoals de Nederlands hervormde kerk, de kalkovens, de eendenvijver en de molen. De mogelijkheid bestaat nog voor een schildering van grazende koeien in Berkenheuvel.
De schilderingen beslaan een stuk muur van twee bij anderhalve meter. Per schildering is De Vries ongeveer dertig uur kwijt.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie was totaal niet op de hoogte van het bestaan van deze vier muurschilderijen. Waarom wordt een op een muur aangebracht schilderij een muurschildering genoemd ? Beter ware het de term muurschilderij te gebruiken.

De schilder is Jarig de Vries, die in het pand an de Heufdstroate in Deever, waar eerder Geert Koster zijn schildersbedrijf had, ook een schildersbedrijf had. Hij stopte als huisschilder toen hij 62 jaar was en ging zich daarna toeleggen op het schilderen van kunst. De woningbouwvereniging Zuid-West Drenthe stelde geld beschikbaar voor de vier in het bericht genoemde muurschilderijen.
Het aardige van kunstschilder Jarig de Vries is dat hij eerst een kleine tekening van zijn onderwerpen maakte, waarna hij een onderwerp in het juiste formaat op de muur schilderde. Hij schilderde dus gelukkig niet klakkeloos een of andere foto over, daarvoor postuum alsnog hulde, hulde, hulde. 
De muurschilderijen zijn nog steeds te zien in de biljartzaal (is het wel een biljartzaal ?) van het bejaardenhuis op de hof van boer Jan Thijs Seinen. De verrassend helder gekleurde schilderijen zijn na meer dan vijfentwintig jaren gelukkig nog niet verdwenen onder lagen behang of lagen kalk. Maar wat niet is, dat kan zo maar komen.
De redactie heeft daarom voor de zekerheid op woensdag 6 november 2019 van de aanwezige muurschilderijen een kleurenfoto gemaakt; zie de bijgaande vier kleurenfoto’s. Het schilderij waarop de gemeentelijke toren aan de brink van Deever is te zien, is nota bene voorzien van een soort van lijst. In de ruimte (waar wordt die ruimte toch voor gebruikt ?) is geen muurschilderij van grazende koeien op Berkenheuvel aanwezig. 

De vraag is ook of de tekening van de vier muurschilderijen in de familie Jarig de Vries bewaard zijn gebleven. Wellicht heeft zijn oudste dochter Bregtje (of Brechtje, of Brechje, of Bregje ?) de Vries deze tekeningen in haar bezit. Bregtje (of Brechtje, of Brechje, of Bregje ?) waar ben je toch gebleven ?
De redactie zou graag in het bezit komen van een digitale versie (scan) van deze tekeningen om deze ook in ut Deevers Archief te tonen. Wie zet de redactie op het goede spoor ?

Posted in Alle Deeversen, Deever, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Symbionische Zuil op de rotonde an de Deeverbrogge

In de krant Aanpakken verscheen op 7 juni 1995 het volgende hierna afgebeelde korte bericht over het project ‘Kunstrotondes Drenthe’.

Kunstobject op plein Zorgvlied
Zorgvlied. Op het Dorpsplein in Zorgvlied komt in het najaar een kunstobject te staan. Dat gebeurt in het kader van het project ‘Kunstrotondes Drenthe’, waar de gemeente Diever aan deelneemt. Op een standaard sokkel met een uitwendige diameter van vier meter en een hoogte van een halve meter wordt vier keer per jaar een ander beeld geplaatst. De sokkel is van geschuurd roestvrij staal en voorzien van een montage kruis. Het project loop vijf jaar. Na die tijd krijgt één van de beelden een permanent plekje in Zorgvlied.
Over de beelden en de kunstenaars die ze gaan maken is nog weinig bekend. Bij het kunstrotondeproject is gekozen voor het thema ‘horizon Drenthe’. Horizon omdat het lint van de zeer herkenbare sokkels altijd achter de horizon verdwijnt. Door wisseling van de beelden wordt eveneens de kunstzinnige horizon verbreed. Ook geeft horizon de kunstenaar de mogelijkheid om haar of zijn blik op Drenthe in eigen stijl via een kunstwerk gestalte te geven.
De kunstwerken moeten eigenlijk bij rotondes staan, maar die heeft de gemeente Diever niet binnen haar grenzen. Burgemeester en wethouders zijn van mening dat het objekt het beste op het plein in Zorgvlied geplaatst kan worden. Andere lokaties aan de Kruisstraat en de Achterstraat in Diever vielen wegens ruimtegebrek af.
In Zorgvlied is die ruimte wel en er vertoeven de meeste toeristen in deze gemeente. In 1989 is in het hart van Zorgvlied een fraai multi-functioneel dorpsplein met zitbanken aangelegd. Op het plein worden diverse activiteiten georganiseerd. Plaatselijk Belang Zorgvlied, Wateren, Oude Willem was in die jaren op zoek naar een kunstwerk, maar het benodigde geld ontbrak. De deelnemende gemeenten aan het kunstrotondeproject betalen elk f. 10.000. Ook de gemeente Vledder doet aan het project mee.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
In de Olde Möppeler (Meppeler Courant) van vrijdag 19 januari 1996 verscheen het hierna afgebeelde bericht ‘Kunstrotonde Drenthe’ krijgt vorm. De redactie heeft dit bericht niet overgetikt.
De redactie verwijst voor de volledigheid ook naar het bericht De Symbionische Zuil past beter in het Ekingerzand.
In het project ‘Kunstrotonde Drenthe’ was het de bedoeling in de deelnemende gemeenten een kunstwerk op een rotonde te plaatsen. In enige deelnemende gemeenten was echter geen rotonde te bekennen, zodat in dat geval voor het kunstwerk een andere tijdelijke standplaats dan een rotonde werd aangewezen. In de deelnemende gemiente Deever was in 1996 nog net geen rotonde an de Deeverbrogge gebouwd en werd de koloniebrink op Zorgvlied als tijdelijke standplaats van het door de gemiente Deever gekozen kunstwerk aangewezen.
Het project ‘Kunstrotonde Drenthe’ heeft vijf jaren geduurd en om de drie maanden moet op de sokkel op de koloniebrink op Zorgvlied een ander kunstwerk hebben gestaan. De redactie heeft dit destijds niet zelf kunnen vaststellen, en is daarom op zoek naar een foto van elk van die op de koloniebrink geplaatste kunstwerken.

De tijd is ondertussen voor de Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Grote Gelijk Van De Roestbruine En Vastgeroeste Kunsten In De Gemeente Westenveld zo zoetjes aan wel aangebroken om het roesterige kunstwerk met de ronkende naam ‘Symbionische Zuil’ van de koloniebrink op Zorgvlied te laten verhuizen naar de rotondebrink an de Deeverbrogge, de eerste en gelukkig enige rotonde in de gemiente Deever.
Immers de rotondebrink an de Deeverbrogge is niet zo lang ná de beëindiging van het project ‘Kunstrotonde Drenthe’ en al vóór de milenniumwisseling aangelegd, dus het roesterige kunstwerk met de naam ‘Symbionische Zuil’ had al twintig jaren op de rotondebrink an de Deeverbrogge kunnen staan en in die periode hadden vele honderdduizenden passeerders het kunstwerk gezien kunnen hebben.
Teneinde De Hoge Heren En De Minder Hoge Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Gelijk Van De Roestbruine En Vastgeroeste Kunsten Van De Gemeente Westelveld in enige mate te faciliteren en een beetje gemakkelijk te maken bij de gedachtenvorming heeft de redactie een zo genoemde ’two dimensional virtual reality colour image’ van de rotondebrink an de Deeverbrogge met daarop het grote brok roesterige ijzer met de naam ‘Symbionische Zuil’ gemaakt. Zie de afbeeldingen van de rotondebrink van vóór en ná de virtuele plaatsing van het roesterige stuk buispaal met de naam ‘Symbionische Zuil’ op de rotondebrink.        
De reactie heeft de kleurenfoto van de rotondebrink met de richtingaanwijzers an de Deeverbrogge gemaakt op 25 april 2018.
De redactie heeft de zo genoemde ’two dimensional virtual reality colour image’ van de rotondebrink met het kunstwerk ‘Symbionische Zuil’ gemaakt op 11 december 2019. De paal voor het bevestigen van de richtingaanwijzers kan zonder probleem in het centrum van de holle buis van het kunstwerk worden herplaatst, dat doet geen afbreuk aan de symbionische waarde en de hyperbionische beleving van het kunstwerk.
De redactie heeft de kleurenfoto van het kunstwerk ‘Symbionische Zuil’ op de koloniebrink van Zorgvlied gemaakt op 21 november 2014.


Posted in An de Deeverbrogge, Kuunst, Zorgvliet | Leave a comment

Kuunstwaark op de rotonde an de Deeverbrogge

De redactie van ut Deevers Archief vond bij het digitaliseren (papier scannen en daarna weggooien) van zijn papieren archief bestaande uit vooral veel dozen en veel mappen en veel ordners met veel foto’s, kranten- en tijdschriftenknipsels, reclamemateriaal, folders, en zo voort, en zo voort, en zo voort, uut de gemiente Deever in één van de dossiertjes inzake kunstwerken in de gemiente Deever bijgaand berichtje uit de Olde Möppeler (Möppeler Kraante) van 2 juni 1995.

In kader project Kunstrotondes Drenthe
Kunstwerk voor Zorgvlied
Zorgvlied – Het kunstwerk dat de gemeente Diever in het kader van het project Kunstrotondes Drenthe gaat plaatsen, komt op het dorpsplein in Zorgvlied. In de vergadering van de gemeenteraad van 24 november werd daar positief over beslist, ofschoon de raad aardig verdeeld was. De gemeente Diever heeft geen rotonde binnen de grenzen, maar het college vindt wel dat er plaats is voor een kunstwerk.
Voordat voor Zorgvlied gekozen werd, passeerde een aantal mogelijkheden de revue, zoals de Kruisstraat en de Achterstraat. Het dorpsplein in Zorgvlied werd echter vrij vlot als meest voor de hand liggende locatie gezien. Daar is de ruimte, want de plaats die door de gemeente wordt aangewezen wordt voorzien van een standaard sokkel met een uitwendige diameter van vierhonderd centimeter en een hoogte van vijftig centimeter. De sokkel is van geschuurd roestvrij staal en voorzien van een montagekruis. In Diever is in genoemde straten geen ruimte voor een dergelijk omvangrijk gevaarte.
Het college wijst er op dat in Zorgvlied de meeste toeristen van de gemeente verblijven. ‘In 1989 is in het hart van Zorgvlied een multifunctioneel dorpsplein aangelegd. Op dit plein worden diverse activiteiten georganiseerd, terwijl zitbanken voor de nodige rustpunten zorgen. Plaatselijk Belang Zorgvlied/Wateren/Oude Willem was in die jaren op zoek naar een kunstwerk, maar in verband met de investering is de aankoop op de lange baan geschoven’, aldus B en W.
Bij het kunstrotondeproject is gekozen voor het thema ‘Horizon Drenthe’. ‘Horizon’, omdat het lint van de zeer herkenbare sokkels altijd achter de horizon verdwijnt. Door wisseling van de beelden wordt eveneens de kunstzinnige horizon verbreed. Ook geeft ‘horizon’ de kunstenaar de mogelijkheid om zijn of haar blik op Drenthe in een eigen stijl middels een kunstwerk gestalte te geven.
Met Plaatselijk belang wordt op korte termijn overlegd omtrent de locatie op het dorpsplein.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Het gooi maar in pet gehalte van dit bericht is tamelijk hoog: horizon Drenthe, een achter de horizon verdwijnend lint van zeer herkenbare sokkels, kunstzinnige horizon. Bla, bla, bla, bla.
Al langere tijd is in de gemiente Deever een rotonde aanwezig, namelijk de rotonde an de Deeverbrogge, maar de Hoge En Mindere Hoge Dametjes en Heertjes Van Het Grote Weervast Stalen Gelijk In Het Gemeentehuis Aan De Raadhuislaan Van De Gemeente Westenveld zijn helaas nog steeds niet in staat geweest het kunstig gemaakte stalen voorwerp op de koloniebrink van Zorgvlied te laten verhuizen naar de rotonde an de Deeverbrogge. Die tijd is nu toch echt wel aangebroken. Maar wellicht is die verhuizing ontsnapt aan de aandacht van de Hoofdbeleidsmedewerker Voor De Schone Kunsten Van De Voorkant Van Het Gelijk In Het Gemeentehuis Aan De Raadhuislaan Van De Gemeente Westenveld. Maar wellicht is het zoals gewoonlijk een gevalletje van ambtelijke en politieke onwil.
Het is in verleden al een keer voorgekomen dat een groot object van Zorgvliet hen de Deeverbrogge is verhuist, namelijk de monumentale Villa Laanzicht.

Posted in An de Deeverbrogge, Kuunst, Zorgvliet | Leave a comment

‘Drie fasen van een gedachte’ hangen in de griffie

De set van drie bij elkaar horende schilderijen met de naam ‘De drie fasen van een gedachte’ hangen helaas niet in de raadzaal maar in de zo genoemde griffie van het raadhuis aan de Gemeentehuislaan in Deever.

Mevrouw Paula van Hees -de tegenwoordige projectleider voor de schone kunsten en de cultuur- van de gemeente Westenveld meldde op 12 juni 2017 via een elektronisch postbericht het volgende:
U heeft gereageerd op de e-mail, die ik u op 6 mei 2017 heb verzonden. Het drieluik hang bij ons bij de Griffie, om zo de link met de raad te behouden.

Aantekeningen van de redactie van het Deevers Archief
Over het drieluik ‘De drie fasen van een gedachte’ zijn in het Deevers Archief twee berichten gepubliceerd, te weten het bericht Drie fasen van een gedachte hangen in het raadhuis en het bericht Drieluik in raadzaal Diever gepresenteerd.
De Griffie (mevrouw Paula van Hees schrijft het woord met een hoofdletter) is het kantoor van de griffier.
Een griffier is een ander woord voor secretaris. Het kantoor van een griffier of zijn ambt in het algemeen wordt de griffie (zonder hoofdletter, het is geen Duits). Voor de voorkant van het gelijk van de gemeente Westenveld was het gebruik van de naam secretaris blijkbaar te armoedig, nee het moest het duur klinkende griffier worden. En een griffier kantoort in een griffie. Je kan toch maar beter secretaris heten, want griffier of greffier is ontleend aan het Latijn en Frans en betekent schrijver. Een griffel is een schrijfstift van leisteen.
Dus blijkbaar secretarieert de griffier niet in het ambtelijke kantoorpark van het raadhuis aan de Gemeentehuislaan in Deever, maar in een aparte kamer, die de griffie wordt genoemd. Het is in elk geen openbaar toegankelijke ruimte; de vraag is zelfs welke raadsleden het bij de besluitvorming in de raad ter inspiratie bedoelde drieluik ‘De drie fasen van een gedachte’ ooit hebben gezien.
Het verdient overweging de drie schilderijen terug te geven aan de maakster.

Posted in Gemeente Westenveld, Kuunst | Leave a comment

Roesterig veulenbeeld bij de ingang van Villa Nova

Bij de ingang van hotel-restaurant Villa Nova an de Dorpsstroate op Zorgvlied staat een beeld van een veulen, waarmee de eigenaren van hotel-restaurant Villa Nova blijkbaar willen aangeven dat klanten van hun bedrijf Villa Nova hun eigen paard mee kunnen nemen naar Zorgvlied en dat paard kunnen stallen in het zo genoemde paardenhotel, dat zal wel een soort van luxe paardenstal zijn.
Bij daglicht is het door de roesterige kleur van het metaal of de steen of het hout of het plastic niet zo gemakkelijk goede foto’s van het veulenbeeld te maken. De redactie van ut Deevers Archief heeft al verschillende pogingen gedaan, maar was geen enkele keer tevreden met het resultaat. De redactie heeft daarom bij het vallen van de avond ook een poging gedaan. De redactie van ut Deevers Archief heeft de twee bijgaande kleurenfoto’s op donderdag 21 november 2019 gemaakt, maar is nog niet echt tevreden over het resultaat.
De redactie moet bij de eigenaren van paardenhotel Villa Nova nog nagaan wat de naam van het veulenbeeld is, wie de maker van het veulenbeeld is, of het veulenbeeld van metaal, steen, hout of plastic is, of het veulenbeeld een uniek exemplaar is of dat van het veulenbeeld meerdere exemplaren bestaan.

Posted in Kuunst, Villa Nova, Zorgvliet | Leave a comment

Doe vandaege gien ding’n die ai ‘j mörn ok könt doon

Op de hoek van de Ketelstraat en het Kerkpad in Deever staat een pand, waarin tot 1 januari 2008 een huisdokterspraktijk werd uitgoefend en waarin de huisdokter met zijn familie woonde. Achtereenvolgens waren dat huisdokter Ludolf Dirk Broekema en huisdokter Djurre Dinkla.
Huisdokter Ludolf Dirk Broekema liet het pand nieuw bouwen (wanneer ?) en gaf het pand de Spaanse naam Mañana, wat zoveel betekent als: wees lui, stel vooral uit tot morgen wat je vandaag wel zou kunnen doen, maar nog niet hoeft te doen. Doe vandaege gien ding’n die ai ‘j mörn ok könt doon.
Huisdokter Ludolf Dirk Broekema liet bij de nieuwbouw boven de ingang van zijn huisdokterspraktijk an de kaante van ut kaarkepad een stukje kunst in de vorm van een mozaïekje aanbrengen. Zie de twee bijgevoegde kleurenfoto’s.
De redactie van ut Deevers Archief zou graag willen weten wie de maker van dit mozaïekje is en wat de naam van het mozaïekje is.
Het kunstige objectje moet uitbeelden dat in vroegere autoloze tijden de huisdokter op het Friese en Groninger platteland zich in een koets met koetsier naar zijn patiënten liet vervoeren. Nogal elitair. Echter gewone dokters gingen in het autoloze tijdperk ook wel op het paard of op de fiets of lopend op huisbezoek.
Dokter Broekema deud ’t aans. Hee gung altied op sien moter mit anhangwaegntie hen sien pesjent’n. In de somer en in de winter. Bee mooi wièr en bee slecht wièr. En as ‘t ee’m kön in sien overhempie. Hee was had veur humsölf, mor hee was ok had veur sien pesjent’n. Hee is ur neet old mit ewöd’n.
De redactie heeft de eerste en de tweede kleurenfoto’s op 2 januari 2017 toevallig in het voorbijgaan gemaakt. De redactie heeft de derde kleurenfoto op vrijdag 29 november 2019 gemaakt.
Is het mozaïekje opgenomen in de plaatselijke kunstwerkenroute ?
Voor personen die het Deevers echt willen gaan beheersen, zoals kiender van Deeversen die ut Deevers neet meer van heur Deevers proat’nde vae en mow hept eleerd, of Drenthenierders (import) die druk en ernstig bezig zijn met een indeeveringscursus Deevers voor Drenthenierders, volgt hier de vertaling van de in ut Deevers geschreven alinea:
Dokter Broekema deed het anders. Hij ging altijd op zijn motor met aanhangwagentje naar zijn patiënten. In de zomer en in de winter. Bij mooi weer en bij slecht weer. En als het even kon in zijn overhemdje. Hij was hard voor zichzelf, maar hij was ook hard voor zijn patiënten. Hij is er niet oud mee geworden.

Posted in Kuunst, Toevallige waarneming | Leave a comment

Het zou een sieraad voor het dorp kunnen worden

De redactie van het Deevers Archief vond in het boek ‘Drente van ’t Verleden tot het Heden’ bijgaande tekening van het gotische kerkgebouw aan de brink van Deever en op bladzijde 41 van dat boek bijgaand stukje tekst over dit gotische kerkgebouw. Het boek is geschreven door dr. H. Blink en is in juli 1902 uitgegeven door C. Pet in Hoogeveen. De tekening is gemaakt door P. Krediet uit Lith. De redactie geeft navolgend de tekst over de gotische kerk.

De kerk te Diever behoort tot de oudste gebouwen uit het tijdperk der Gotische bouworde. Zij komt daarin overeen met die van Sleen, welke kleiner is. Op verschillende plaatsen vindt men nog tufsteen in de kerk verbouwd, welke wijst op een gebouw dat hier vroeger stond. De toren is niet buiten maar binnen de kerk opgetrokken, verrijst vierkant boven het dak, en eindigt in een naaldvormige spits. Het inwendige der kerk is niet meer wat zij eens was; de acht zuilen, waarop de gewelven rusten, bestaan nog, maar de gewelven zijn verdwenen, en hebben plaats gemaakt voor een vlakke zoldering. Alleen in de noorderzijbeuk vindt men nog iets van die vroegere gewelven aanwezig. Wanneer deze kerk weder hersteld werd in zijn oorspronkelijken toestand, zou het een sieraad voor het dorp kunnen worden.

Aantekeningen van de redactie van het Deevers Archief
Uit de tekst op bladzijde 41 van het boek ”Drente van ’t Verleden tot het Heden’ blijkt dat het kerkgebouw aan het begin van de twintigste eeuw al als een ruïne kon worden beschouwd. Deever moest toen nog ruim vijftig lange jaren wachten op een grondige restauratie.

Het valt op dat op de tekening weinig bomen in de kaarkhof (die vroeger ook wel kaarketuun werd genoemd) zijn getekend. Let vooral ook op de slijtpaden die langs het kerkgebouw zijn getekend. De redactie heeft geen flauw benul waarom de tekenaar op de zuidgevel van de gemeentelijke toren vier kruizen heeft getekend. Muurankers ?
Let bij de tekening vooral op de zuidbeuk zonder eigen zadeldak, dit zadeldak is bij de restauratie in de vijftiger jaren van de vorige eeeuw in oude luister hersteld.
De tekenaar heeft de tekening van de gotische kerk te Deever niet ter plekke en rustig zittend op een stoeltje in de Heufdstroate gemaakt, maar heeft deze kerk tamelijk nauwkeurig overgetekend van een foto, die in 1898 is gemaakt. De redactie zou graag in het bezit komen van een scherpe scan van deze foto, want hij heeft slechts de beschikking over een niet zo scherpe en daardoor voor opname in het Deevers Archief onbruikbare fotokopie. De redactie wil de afbeelding van de originele foto graag bij de hier afgebeelde tekening plaatsen.
De grote vraag is natuurlijk of het origineel van de hier afgebeelde tekening van de gotische kerk te Deever bewaard is gebleven en zo ja, waar deze dan is te vinden ?
De redactie heeft de kleurenfoto op donderdag 21 november 2019 gemaakt.

Posted in Kaarke an de brink, Kuunst, Tiekening | Leave a comment

Schilderij ‘Landweg in Zorgvlied’ van Hans Kuiper

De redactie van het Deevers Archief vindt bij het digitaliseren van zijn papieren archief, bestaande uit vooral veel dozen en veel mappen en veel ordners met veel foto’s, kranten- en tijdschriftenknipsels, reclamemateriaal, folders uut de gemiente Deever, en zo voort, en zo voort, en zo voort, zo nu en dan een door hem belangwekkend geachte foto. In dit geval betreft het een foto van een schilderij van de schilder Hans Kuiper.

De in Deever geboren fotograaf en kunstschilder Hans Kuiper maakte van enige onderwerpen op Zorgvlied ook een schilderij. In de catalogus van zijn kleinzoon Hermannus Deuling is onder nummer 110 het schilderij ‘Landweg in Zorgvlied’ te vinden. Hij maakte dit schilderij in opdracht van de gebroeders Lodewijk Guillaume en Julius Johannes Verwer.
Hans Kuiper schilderde dit doek tussen 1900 en 1910, de precieze datum staat niet vermeld in de hiervoor genoemde catalogus. De redactie heeft het vermoeden dat Hans Kuiper eerst een foto van de situatie ter plekke heeft gemaakt en dat hij vervolgens in zijn atelier in Noordwolde het schilderij heeft gemaakt met behulp van de foto.
Het schilderij ‘Landweg in Zorgvlied’ heeft lange tijd in de stad Vancouver in Canada gehangen, maar is in ruil voor twee flessen jenever van eigenaar veranderd en hangt nu weer in Nederland.
De redactie van het Deevers Archief heeft geen idee welke landweg op Zorgvlied hier is geschilderd. Vaag zijn aan de rechterkant de contouren van een boerderijtje te zien. Het lijkt alsof aan de linkerkant tussen de bomen ook een bouwwerk is waar te nemen.
De redactie heeft de zwart-wit foto van het schilderij in 1998 gemaakt bij kleinzoon Hermannus Deuling, die toen de eigenaar van het in nogal slechte staat verkerende schilderij zonder lijst was. De redactie weet niet wie nu de eigenaar van het schilderij is en waar het schilderij nu aan de muur hangt of op zolder staat.

Posted in Hans Kuiper, Kuunst, Skildereeje, Zorgvliet | Leave a comment

Lilluk op drift mit ut maarktterrein an de Bosweg

De Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Onaantastbare Gelijk Van De Gemeente Westenveld hebben besloten ut maarktterrein on the William Shakespearealley (voorheen Bosweg) in the Shakespearevillage of Deever verder vol te plempen, duurzaam te ontduurzamen en daarmee verder duurzaam te verloederen, zeg maar Verloedering 2.0, misschien wel Verloedering 3.0 of misschien wel Verloedering 4.0, teneinde letterlijk ruim baan te maken voor De Weinig Geld Spenderende Dagjesmensen In Het Grote Blik Op Vier Wielen, hopende de neringdoenden in Deever daarmee nog wat meer in de watten te leggen.

Al in 2017 of 2018, al vóór de start van de uitvoering van het schaarse belastinggeld verslindende gemeentelijke zo genoemde over de top project Deever op Drift was het de redactie van het Deevers Archief wel al duidelijk dat De Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Onaantastbare Straatklinkerharde Gelijk Van De Gemeente Westenveld ut koomaarktterrein, ut diel van ut maarktterrein waar vroeger koo’n werden verhandeld, on the William Shakespearealley (voorheen Bosweg) in the Shakespearevillage of Deever wilden verharden.

Dus het vernuftelingachtige onderhandelen van De Lagere Heertjes Van De Voorkant Van Het Onaantastbare Absolute Gelijk Van De Gemeente Westenveld met een zorgvuldig geselecteerde delegatie jawillenknikkende inwoners van Deever over de inrichting van ut maarktterrein on the William Shakespearealley (voorheen Bosweg) in the Shakespearevillage of Deever was een soort van Virtual Reality Show, een soort van Become Happy With A Dead Sparrow Show.

De redactie van het Deevers Archief heeft met tranen in de ogen bijgaande kleurenfoto op maandag 27 juli 2019 gemaakt.

Aan de linkerkant van de kleurenfoto is tussen de eikebomen nog net een klein stukje van ut inmiddels bestraatte koomaarktterrein, nu de vooralsnog gratis Longtermparkingbrink on the Shakespearealley (voorheen Bosweg) in the Shakespearevillage of Deever te zien. Dat zo’n grote bestraatte waterdichte oppervlakte geen duurzame klimaatbestendige oplossing is voor het langstallen van veel Groot Blik Op Vier Wielen, dat mogen De Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Onwrikbare Gelijk Van De Gemeente Westenveld uitleggen aan komende generaties. Dus beter is de bestrating met geschwinde spoed en in gestrekte draf te verwijderen.

Op de bijgaande kleurenfoto is de verloedering van ut pièrdemaarktterrein niet in zijn totale omvang te zien.

Het straatje tussen de ingang van de kaarkhof an de Grönnegerweg en de William Shakespearealley (voorheen Bosweg) in the Shakespearevillage of Deever is al vanaf de aanleg volstrekt overbodig en kan per direct worden gesloopt. Dan kunnen ook de gemeentelijke betuttelpaaltjes aan beide kanten van het straatje ook met geschwinde spoed en in gestrekte draf worden verwijderd. Op de vrijgekomen ruimte moeten eikebomen worden geplant.

De saandweg – elke saandweg in Deever is Deevers aarfgood – tegenover ut liekwaeg’nschuurtie op ut maarktterrein is alweer flink wat jaren geleden om volstrekt onduidelijke redenen vanaf de William Shakespearealley (voorheen Bosweg) in the Shakespearevillage of Deever tot aan de kaarkhof volgeplempt met straatstenen. Het is hoog tijd deze saandweg in al zijn prachtige glorie te herstellen. Dus de bestrating moet met geschwinde spoed en in gestrekte draf worden verwijderd.

Onder het afdakje is het door de Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Onaantastbare Gelijk Van De Gemeente Westenveld helemaal zelf bedachte hangjongerenontmoetingskotje 1.0 met inbegrip van bestrating en afvalbakje te zien. De Deeverse Hangjongeren Van De Achterkant Van Het Onaantastbare Gelijk hebben zich dit ouderwetse conservatieve nikspicknicken kotje natuurlijk niet door de strot laten duwen, want bijvoorbeeld in het kotje kon de slimme telefoon niet worden opgeladen, de gratis betrouwbare verbinding met internet ontbrak en ook het gratis openbare toilet ontbrak. Dus dit verloederingstimulerende bouwsel – zie op de foto het vele zwerfvuil – met bestrating moet met geschwinde spoed en in gestrekte draf worden verwijderd. Op de vrijgekomen ruimte moeten eikebomen worden geplant.

Aan de rechterkant van het mislukte hangjongerenontmoetingskotje 1.0 is een gebouw te zien waarin een zogenoemd Toeristische Informatie Punt is gevestigd. Met enige goede wil had deze voorziening kunnen en kan deze voorziening nog steeds in een bestaand gebouw worden ondergebracht. En in deze tijd van alle informatie over alles kunnen vinden op het internet en steeds maar de hele ganse dag koekeloeren op het schermpje van de slimme telefoon, is zelf een Toeristisch Informatie Punt in een gebouw niet meer nodig. Dus ook het ongetwijfeld met de beste bedoelingen en met veel subsidie gebouwde gebouw moet met geschwinde spoed en in gestrekte draf worden afgebroken. Op de vrijgekomen ruimte moeten eikebomen worden geplant.

In het kader van het schaarse belastinggeld verslindende gemeentelijke zo genoemde over de top project Deever op Drift zijn op ut maarktterrein om volstrekt onduidelijke redenen heel wat oude eiken verropt en verrinneweert. In een poging in Deever gemor aan De Achterkant Van Het Onaantastbare Gelijk te voorkomen hebben De Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Onaantastbare Gelijk Van De Gemeente Westenveld een mitigerende maatregel bedacht en de met schaars belastinggeld betaalde plaatselijke houtbewerker Henri Koeling aan het werk gezet om in de stam van enige verropte eiken een dier uit te hakken, te boren, te snijden, te vijlen, te gutsen, te zagen.

Op de kleurenfoto is te zien dat houtbewerker Henri Koeling (die zichzelf woodcarver noemt) uut de Peperstroate in Deever getracht heeft een Amerikaanse zeearend in volle vlucht uit te beelden. Deze vogel is wel heel erg afwezig in de bos in de gemiente Deever. Het beste kan de kettingzaag in het nog zichtbare onderste deel van de stam onder het kunstig gemaakte voorwerp worden gezet, waarna dit voorwerp bij het Raadhuis aan de Gemeentehuislaan in Deever naast het gemankeerde beeld ‘de Wokkel’ kan worden neergezet. Dan kunnen de Hoge Heren In Het Raadhuis aan de Gemeentehuislaan in Deever elke dag genieten van hun Onaantastbare Gelijk.

De betonnen paaljes met de gegalvaniseerde metalen buizen langs het veel te smalle tweerichtingsfietslooppaadje langs the William Shakesparealley (voorheen Bosweg) in the Shakespearevillage of Deever hebben geen enkele functie en moeten met geschwinde spoed en in gestrekte draf worden verwijderd. In de hoogtijdagen van de Deeverse koo- en pièrdemaarkt’n bestonden paaltjes van gewapend beton en buizen van gegalvaniseerd metaal nog niet.

Op de kleurenfoto zijn enig bruine houten piketpaaltjes zichtbaar. Deze zijn daar in de grond geslagen in het kader van de uitvoering van het schaarse belastinggeld verslindende gemeentelijke zo genoemde over de top project Deever op Drift. Die piketpaaltjes beloven niet veel goeds.

Het resultaat van de uitvoering van alle hiervoor voorgestelde maatregelen is een opehemmelt maarktterrein – zoals dat in de zestiger jaren van de vorige eeuw nog het geval was – en is een gigantische en duurzame sprong voorwaarts naar het verleden van Deever. Dan zal ut lege en opehemmelde maarktterrein weer vol met eikebomen staan. Dan zal ut maarktterrein klaar zijn voor de komende generaties.

Dan kunnen de hangjongeren in de koude en vooral donkere oudejaarsavond hun melkbus weer vaaste bien’n an un iekeboom op ut pièrdemaarktterrein, een gat boren in de bodem van de melkbusse, ut lid van de melkbusse vaaste bien’n an un hiel lang stuk touw, een jerrycan met water en flink wat kilo’s carbid meenemen. Dan kan in het donker onder de eikebomen van ut pièrdemaarktterrein hopelijk weer naar hartelust en zonder enig toezicht en benauwende betutteling ebalderd wödd’n.

Posted in Kuunst, Maarktturrein, Saandweg | Leave a comment

Kunstschilder Fedor van Kregten is geboren in Deever

Abracadabra-1466

Kunstschilder Johannes Aurelius Richard Fedor van Kregten is op 16 januari 1871 geboren in Deever. Dit is het enige verband tussen Fedor van Kregten en de gemiente Deever. Dus de ijverigste dorpskracht van de plaatselijke heemkundige vereniging hoeft niet naar andere verbanden te zoeken. De redactie van het Deevers Archief heeft deze in elk geval niet kunnen vinden.
Hermanus Jacobus van Kregten heeft bij de aangifte van de geboorte van zijn zoon Fedor opgegeven zonder beroep te zijn. Echter hij was onderwijzer aan de lagere school in Deever.
Fedor van Kregten verhuisde met zijn ouders van Deever, via Hattem, via Opsterland, naar Wierden.
Zijn vader was bij Wierden in de buurtschap Notter bovenmeester van de lagere school.
Fedor van Kregten werd kunstschilder, na een korte tijd als hulponderwijzer te hebben gewerkt.
Hij woonde en werkte een groot deel van zijn leven in de buurtschap Notter. Daarnaast werkte hij afwisselend in Den Haag en Drenthe. Het komt de redactie voor dat hij niet in Deever heeft geschilderd. Tussendoor maakte hij reizen naar Marokko en Spanje.
De autodidact Fedor van Kregten liet zich constant inspireren door de natuur. Hij schilderde veel landschappen met vee in de geest van de Haagse School, waarbij hij veel speelde met licht. Fedor van Kregten wordt beschouwd als een nabloeier van de Haagse School.

In het dagblad De Tijd van 6 april 1891 verscheen het volgende bericht:
Men schrijft aan de Provinciale Drentsche en Asser Courant het volgende:
De heer Johannes Aurelius Richard Fedor van Kregten, geboren den 16 januari 1871 te Diever, heeft op de internationale tentoonstelling van schilderijen te Maastricht, in Januari en Februari van dit jaar gehouden, met zijn schilderij, genaamd Afgedwaald, de eereplaats verworven. Er waren 547 schilderijen ten toon gesteld. Opmerkelijk is, dat deze 20-jarige jonkman in ’t geheel geen onderwijs in teekenen en schilderen heeft gehad, maar alles uit zichzelven heeft geleerd. Op ’t oogenblik is hij hulponderwijzer te Averlo, gemeente Diepeveen, een uur van Deventer. Van de studie komt niet veel meer, daar zijn geheele ziel opgaat in de schilderkunst. Toen hij rijkskweekeling te Goor was, verklaarde de directeur meer dan eens dat hij niets deed dan teekenen en perspectief bestudeeren, welk laatste vak hij ook geheel uit zich zelven heeft geleerd. Hij schijnt geboren schilder te zijn. Misschien is Drente nog eenmaal trotsch op hem. Hij zal nu drie schilderijen naar de tentoonstelling te Berlijn zenden en zoo voortgaan. Ook teekent hij veel crayon-portretten en ook in olieverf naar photografie en naar ’t leven.

In de krant ‘Het nieuws van de dag’ verscheen op 18 februari 1901 het navolgende korte bericht:
Wetenschap en Kunst. Te Leeuwarden is, in het gebouw der Harmonie, eene tentoonstelling geopend van schilderijen van den kunstschilder Fedor van Kregten, voornamelijk ontleend aan heide en bosch, gehuld in nevelige herfst- of lentetint bij vriesend of dooiweer, bij scheidende of opgaande zon. De tentoonstelling wordt druk bezocht.

De gemiente Deever heeft hem zuinigjes geëerd met een kleine tentoonstelling op de zo genoemde cultuurzolder van het gemeentehuis aan de Brink (een gemeentehuis hoort in Diever aan de Brink te staan).
In de ‘Friese Courier: onafhankelijk dagblad voor Friesland en aangrenzende gebieden’ verscheen daarover op 30 mei 1968 het navolgende bericht:
Diever. Werk van Van Kregten tentoongesteld. Diever. Op der cultuurzolder van het gemeentehuis te Diever heeft mr. K.H. Gaarlandt de schilderijententoonstelling van werken van Van Kregten geopend. Het initiatief voor deze tentoonstelling is genomen door mevrouw Vermeer, een dochter van de schilder. Fedor van Kregten werd in 1871 geboren in Diever en is in 1937 in ’s Gravenhage overleden. Voor het eerst sinds 30 jaar worden werken van Van Kregten tentoongesteld. Na de opening leidde mevrouw Vermeer mr. K.H. Gaarlandt langs de tentoongestelde schilderijen, In totaal waren ongeveer 50 genodigden bij de opening aanwezig, In totaal zijn 32 schilderijen en enkele tekeningen geëxposeerd. De tentoonstelling is geopend van 29 mei tot en met 8 juni. 

De afbeelding toont het schilderij ‘Schapen met herder nabij kooi’.

Aantekeningen van de redactie van het Deevers Archief
Schilderijen van Fedor van Kregten hangen onder meer in het Rijssens Museum.
De redactie is op zoek naar foto’s die in de periode 30 mei 1968 tot en met 8 juni 1968 op de zo genoemde cultuurzolder van het gemeentehuis aan de Brink van Deever zijn gemaakt. Wie kan de redactie aan een goede scherpe scan van foto’s van deze tentoonstelling helpen ?

Abracadabra-1468

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Abracadabra-1467Abracadabra-1469Abracadabra-1470

Posted in Cultuur, Deever, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Postuum eerbewijs aan dokter Bas van Nooten

In de Friese Koerier van 18 september 1961 verscheen het volgende bericht over de opening van het Groene Kruisgebouw aan de Vlasstraat in Diever. Het gebouw kreeg de naam Dokter van Nootenhuis.

Dokter van Nootenhuis: postuum eerbewijs aan dorpsdokter
Prof. dr. Muntendam opent wijkgebouw in Diever
Diever – In aanwezigheid van een zeer groot aantal genodigden heeft prof. dr. P. Muntendam, directeur-generaal van de volksgezondheid zaterdagmiddag het nieuwe wijkgebouw van het Groene Kruis in Diever geopend. De plechtigheid begon op de cultuurzolder van het gemeentehuis, waar burgemeester J.C. Meiboom, voorzitter van het Groene Kruis in Diever de vele genodigden welkom heette, onder wie de commissaris der koningin in de provincie Drenthe mr. J. Cramer.
Professor Muntendam zei verheugd te zijn, dat hij zich bevond in één van de Drentse gemeenten, waar vrijwel alle gezinnen lid van het Groene Kruis zijn. In deze provincie is ongeveer 95 procent van de bevolking lid van een kruisvereniging. Met Friesland en Groningen staat Drenthe aan de top in Nederland. Verder wees hij nog op het nut van de kruisverenigingen en welke mogelijkheden het nieuwe gebouw allemaal biedt.
Tot slot zei professor Muntendam: ‘Inwoners van Diever, deze dag is voor uw dorpsgemeenschap een belangrijke, omdat dank zij uw aller steun vandaag uw Groene Kruisgebouw wordt geopend. Hoe belangrijk dit feit ook voor u is, toch ware ik wellicht niet naar hier gekomen als niet aan deze opening een plechtig karakter van bijzondere aard ware verbonden. Uw huis zal de naam dragen van hem, die in uw herinnering is blijven voortleven als de trouwe vriend en huisdokter, als één van de zovelen, die zijn leven liet voor u en mij. In het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde schreef ik in 1945: ‘Bas van Nooten was een der mannen van het verzetsleger. Natuurlijk behoorde hij hiertoe. Trouw aan ieder beginsel waar het recht en waarheid betrof. Geen Drent van geboorte, maar één geworden met het Drentse dorp, dat hij lief had en dat van hem hield. Maar zijn liefde ging verder dan Diever, ging uit tot heel Drenthe. Maatschappelijk als hij was, profiteerde het Drentse Groene Kruis van zijn inzicht en zijn helder oordeel.’ Nu is dokter van Nooten in uw midden teruggekeerd. Zijn naam zal in Diever bewaard blijven, verbonden aan het werk dat hem zo lief was: zorg voor de gezondheid van allen, waarmede hij zich verbonden voelde.’
Na de openingsrede trok men in optocht naar het nieuwe wijkgebouw, waar tot de daadwerkelijke opening van het ‘Dokter van Nootenhuis’ werd overgegaan. Onder de cadeaus die werden aangeboden bevond zich een door de kunstenaar Folkert Haanstra uit Meppel ontworpen en gemaakte wandversiering (een combinatie van mozaïek en wandschildering), symbolisch voorstellende het werk van het Groene Kruis.

De tekst onder de foto in het bericht luidt: In Diever is zaterdagmiddag dit fraaie, ruime en zeer praktische Groene Kruisgebouw officieel in gebruik genomen.

Aantekeningen van de redactie van het Deevers Archief
Folkert Haanstra jr. is geboren op 13 maart 1920 in Goor en is overleden op 14 december 1985 in Groningen. Hij was een Nederlands kunstschilder, monumentaal kunstenaar, tekenaar, beeldhouwer en graficus.
De redactie is niet bekend met de titel van de wandversiering in de wachtruimte van het Groene Kruisgebouw. In de online-encyclopedie Wikipedia is een bladzijde met gegevens van Folkert Haanstra jr. te vinden.
Folkert Haanstra jr. was een broer van de bij olde Deeversen zeer bekende filmregisseur Bert Haanstra, die in 1958 een deel van de film Fanfare opnam an de Kloosterstroate, op zo’n honderd meter van de plek waar in 1961 het Groene Kruisgebouw werd gebouwd.  

De eerste uitgave van augustus 1962 van de hier getoonde zwart-wit ansichtkaart van het Groene Kruisgebouw met de naam ‘Dokter van Nootenhuis’ was te koop bij Roelof (Roef) van Goor’s Boekhandel an de Kruusstroate in Deever. 
De tweede uitgave van juli 1963 van deze ansichtkaart was te koop bij Jan Brugging (de Wiba) an de Heufdstroate 27 in Deever.
De redactie heeft de kleurenfoto van het linker deel van de gevel van het Groene Kruisgebouw aan de kant van de Vlasstraat gemaakt op 2 januari 2017. In de loop van de tijd zijn blijkbaar in deze gevel twee kleinere ramen vervangen door een groter raam.
De redactie heeft bijgaande kleurenfoto van de wandversiering in de wachtruimte van het Groene Kruisgebouw op woensdag 6 november 2019 gemaakt. Voor de wand waartegen het prachtige veelkleurige mozaïek is aangebracht staat een kast die het vrije uitzicht op de wand met het mozaïek belemmert. Vandaar dat het mozaïek een beetje scheef op de foto staat en de schittering van het buitenlicht op het linker deel van het mozaïek niet kon worden vermeden. Het mozaïek verkeert in zeer goede staat.
De in het mozaïek verpakte boodschap mag duidelijk zijn: het Groene Kruis is een groot en sterk en betrouwbaar schild tussen de kwetsbare en hulpzoekende inwoners van de gemiente Deever en offensieve en agressieve bacteriën en virussen spuwende ziektes. Het Groene Kruis lijkt te zijn afgebeeld als de drakendodende Sint Joris.

Posted in Ansigtkoate, Kuunst, Vlasstroate | Leave a comment

Het kunstwerk aan de buitenwand van ‘de Paletmess’

Het atelier ‘de Paletmess’ van de kunstenaarsvereniging Schilderskring Diever, adres Westeresch 9 in Deever, staat nu pal naast de in april 2019 in gebruik genomen grote uitbreiding van het krimpende Deeverse filiaaltje van de Möppeler scholengemeenschap Stad en Esch. Als het filiaaltje tot onder de bestaansgrens is gekrompen en is opgeheven en de overgebleven leerlingen naar andere scholen in Beilen, Assen, Hoogeveen, Meppel en Steenwijk zijn vertrokken, dan is het dan verlaten gebouw bij uitstek geschikt voor het huisvesten van een brede basisschool, die zal ontstaan uit de fusie van alle basisscholen in de gemiente Deever.
Het scheelde echt niet veel dat het fraaie en fraai kanariegeelgeschilderde voormalige houten kleedgebouw van de voormalige korfbalvereniging ODIVAL (Ontspanning Door Inspanning Voor Alle Leerlingen) op de Westeresch moest wijken voor die grote uitbreiding. De leden van de kunstenaarsvereniging kunnen gelukkig nog wel via een niet zo breed tegelpaadje bij de voordeur van hun clubgebouw komen, zie afbeelding 3.
De redactie van het Deevers Archief heeft de bijgaande kleurenfoto’s op 27 juli 2019 gemaakt. Op de afbeeldingen 3 en 4 is te zien dat leden van de kunstenaarsvereniging Schilderskring Diever de zijwand van het atelier aan de kant van de straat met de naam Westeresch in de wijk Westeresch op de Westeresch van Deever hebben verfraaid met een wonderschoon, bijna Appeliaans aandoend, hopelijk watervast abstract tweeluiks-kunstwerk. Het linker luik is geschilderd op twaalf planken. Het rechter luik is geschilderd op tien planken.
Afbeelding 1 is een detail van afbeelding 4. De redactie kon het niet laten afbeelding 1 op te nemen als kopafbeelding van het Deevers Archief. Deze kopafbeelding is getoond van 12 augustus 2019 tot en met 4 oktober 2019

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3

Afbeelding 4

Posted in Kopplètie, Kuunst, Skildereeje, Vurening | Leave a comment

Skildereeje en foto van ‘Brogge in de bos’ op Zorgvliet

De an de Heufdstroate in het centrum van Deever geboren schilder en fotograaf Hans Kuiper werkte tussen 1900 en 1910 ook in opdracht van de broers Lodewijk Guillaume en Julius Johannes Verwer op Zorgvlied, bijvoorbeeld in het geval van het hier afgebeelde schilderij Brug in ’t bos. Dit schilderij zou bij wijze van speculatie kunnen zijn gesitueerd in het parkachtig aangelegde bos achter het Kasteel van de familie Lodewijk Guillaume Verwer op Zorgvlied (an de aandere kaante van de bos). Het schilderij is vermoedelijk in 1910 gemaakt. Het schilderij Brug in ’t bos is onder nummer 104 geregistreerd in de catalogus van Hermannus Deuling, een kleinzoon van Hans Kuiper.
De redactie van ut Deevers Archief is nog steeds bezig uit te zoeken wie de actuele eigenaar van dit schilderij is en waar het schilderij zich bevindt, teneinde mogelijk zelf een kleurenfoto van het schilderij te kunnen maken en deze eigengemaakte foto aan de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief te tonen.
Tot zolang is van het schilderij bijgaande kleurenfoto uit de fotoverzameling van mevrouw Margje Dekker-van der Meulen uit Alkmaar te zien. De waarde heer Fred Jansen -secretaris van de Historische Vereniging Gemeente Diever- stuurde deze kleurenfoto op 23 december 2017 naar de redactie. Daarvoor langs deze weg hartelijk dank.
Op de kleurenfoto is duidelijk te zien dat het schilderij hard toe is aan een grondige restauratie, met name vanwege de ernstig gecraqueleerde verf.
De redactie toont bij de afbeelding van het schilderij een zwart-wit afbeelding van de Brug in ’t bos. Deze foto is onderdeel van een zo genoemd vierluik (een ansichtkaart met vier kleine foto’s). De betreffende ansichtkaart is afgebeeld in het bericht De groeten uit Zorgvlied op 2 maart 1904. De redactie heeft het vermoeden dat Hans Kuiper deze foto spiegelbeeldig heeft nageschilderd.
Wel kunnen enige zaken met een schier aan grote zekerheid grenzende waarschijnlijkheid als bewezen worden geacht, te weten 1) de vier kleine foto’s op de ansichtkaart zijn al omstreeks 1904 gemaakt door Hans Kuiper; 2) de ansichtkaart is geproduceerd en uitgegeven door Hans Kuiper; 3) de schilder Hans Kuiper schilderde in dit geval zijn door hem zelf gemaakte zwart-wit foto ongeveer na in zijn atelier in Noordwolde; 4) de schilder moet daarbij zelf de kleuren hebben gekozen, tenzij hij zich de kleuren en de lichtval en de schaduwen in het bos uit een soort van fotografisch geheugen kon herinneren.
De redactie heeft het vermoeden dat de ansichtkaart in 1904 verkocht is geweest in de kruidenierswinkel van Wolffs an de Dorpsstroate op Zorgvlied (hedde de Dörpsstroate in 1904 al de Dörpsstroate ?). De redactie heeft daarmee wel even een uitdaging uit te zoeken wie Wolffs was.

De heer heer Paul Gols reageerde op 2 januari 2018 als volgt:
De informatie over Wolfs komt op de website niet goed over.
Adrianus Wolfs is geboren op 1 november 1861 in Steenwijkerwold. Hij kwam op 21 november 1900 in Zorgvlied aan uit Vledder. Hij was winkelier en zijn adres was toen Wateren 36. Hij vertrok in juni 1906 naar Weststellingwerf.

Posted in Alle Deeversen, De aandere kaante van de Deeverse bos, Hans Kuiper, Kuunst, Lodewijk Guillaume Verwer, Skildereeje, Zorgvliet | Leave a comment

Ut holt’n beeld van Gijs Smeekes is vut

In de Olde Möppeler (de Meppeler Courant) van 28 april 1982 verscheen het volgende korte bericht over het naamloze houten beeld van de heer Gijs Smeekes naast zijn makerij van massief eiken meubelen in de voormalige boerderij op de hoek van de Wittelterweg en de Kastanjelaan in Oldendeever. Dorpsfiguur en dorpsfotograaf Harm (Haarm) Hessels is de maker van de  foto bij het bericht.

Fraai beeld
Dat sommige mensen in hun vrije tijd tot opmerkelijke prestaties kunnen komen, is in de gemeente Diever weer eens gebleken.
Daar heeft de heer Gijs Smeekes, werkzaam bij Teka in Oldendiever, waar meubelen van eikehout worden gemaakt, van een boomstam een beeld gemaakt, dat erg mooi is. Met veel geduld slaagde hij er in aan de ene kant een houthakker en aan de andere kant een man, die een mand aardappelen draagt, af te beelden. Later maakte hij er ook nog een wijze uil bij. Uit een stuk aan de voorzijde sneed hij een fraaie hondekop.
Smeekes, die met tussenpozen ongeveer een jaar aan deze schepping heeft gewerkt, had geen vastomlijnd plan voor ogen. Hij maakte van de overblijvende mogelijkheden gebruik haar verder uit te breiden.
Het beeld, dat enige keren is gelakt om het tegen weersinvloeden te beschermen, is naast de meubelfabriek geplaatst. Het trekt een grote belangstelling, zowel van inwoners als toeristen, en wordt veel gefotografeerd.

Aantekeningen van de redactie van het Deevers Archief
De redactie heeft de twee kleurenfoto’s van het markante houten kunstwerk op donderdag 11 oktober 2017 gemaakt. De redactie wilde begin april 2018 weer een paar foto’s van het beeld maken, maar moest tot zijn verrassing vaststellen dat het beeld verdwenen was en dat de voormalige boerderij, waarin de makerij van massief eiken meubelen van Gijs Smeekes was gevestigd, een andere eigenaar had gekregen; een stedeling met een Amsterdamse tongval.

Posted in Beeld, Boerdereeje, Kuunst, Neringdoende, Oll'ndeever, Verdwenen object | Leave a comment

Tekening van kerk en brink in Deever

De redactie toont bijzonder graag getekende en geschilderde objecten uut de gemiente Deever aan de trouwe bezoekers van de webstee Deevers Archief. Hoe meer afbeeldingen van tekeningen en schilderijen zijn opgenomen in het Deevers Archief, hoe liever het de redactie is.

De kunstenaar Willem van Spronsen gaf de redactie toestemming zijn bijgaande prachtige tekening van het kerkgebouw an de brink van Deever, parkeersplaats en café Brinkzicht te publiceren in het Deevers Archief. De redactie is hem daar bijzonder erkentelijk voor.

De tekening zou als titel kunnen hebben: Kerk en brink in Deever.

Aan het tonen van deze tekening in het Deevers Archief stelde hij wel enige voorwaarden:
a) de afbeelding alleen tonen als de webstee Deevers Archief niet voor commerciële doeleinden wordt gebruikt;
b) de afbeelding mag niet worden ingekort;
c) de afbeelding alleen tonen in de webstee Deevers Archief;
d) alleen met schriftelijke toestemming van de maker mogen derden voor andere doelen van deze foto’s gebruik maken.

De redactie hoopt dat de kunstenaar Willem van Spronsen nog veel tekeningen en schilderijen (al dan niet in opdracht) van objecten in de gemiente Deever mag maken.

De kunstenaar Willem van Spronsen is graag bereid -als men het in Deever een leuk idee vindt- een kleine eenvoudige expositie met een aantal tekeningen en schilderijen met ook werken uut Deever en omgeving te geven, in bijvoorbeeld het Raadhuis aan de Gemeentehuislaan in Deever.

abracadabra-499

Posted in Brink, Café Brinkzicht, Kaarke an de brink, Kuunst, Tiekening | Leave a comment

Hans Kuiper, schilder en fotograaf te Noordwolde

In jaargang 14, nummer 55, november 1995 van ‘de Stelling’, het blad van de Vereniging Historie Weststellingwerf en omstreken, stond het artikel ‘Hans Kuiper, schilder en fotograaf te Noordwolde’ van Geert Lantinga uit Wolvega. Het bestuur van de genoemde vereniging gaf de redactie van het Deevers Archief toestemming dit artikel in het Deevers Archief op te nemen, De redactie is het bestuur van genoemde vereniging daarvoor bijzonder erkentelijk.

Hans Kuiper, schilder en fotograaf te Noordwolde
Zoals in de vorige Stelling reeds opgemerkt was er tot 1 november in het Rotanmuseum in Noordwolde een overzichtstentoonstelling van het werk van Hans Kuiper.
Hans Kuiper werd in 1855 in Diever geboren en overleed op 82-jarige leeftijd als gevolg van een ongeluk in Blesdijke. Een groot deel van zijn leven woonde hij in Noordwolde, waar hij aan de weg naar Frederiksoord ter hoogte van het Westersche Veld, een veelzijdig bedrijf uitoefende.
Zo stond hij bekend als winkelier, als vergunninghouder, als kastelein, als boer, als fotograaf en als kunstschilder van portretten, boerderijen en landschappen. De grootste bekendheid verwierf hij in de omgeving als fotograaf, maar in den lande als kunstschilder.
Opvallend en dus vermeldenswaard is dat hij opdrachten kreeg tot het vervaardigen van portretten van schatrijke personen, iets wat meestal werd gegund aan beroemde(re) kunstschilders uit die tijd. Zo schilderde hij een gezinsgroep voor de heer Dreesman, oprichter-directeur van het Vroom en Dreesmanconcern.
Voor ons evenwel is zijn fotograaf zijn belangrijker hoewel dat weer alles te maken heeft met zijn kunstschilderspraktijk. Kuiper had namelijk de gewoonte om vanaf foto’s te schilderen. Daarnaast maakte hij vele foto’s waarvan hij prentbriefkaarten maakte. Van zijn hand verschenen vele schilderijen, geschat circa 500 of meer plus diverse (series) prentbriefkaarten, waarvan de meeste exemplaren in zwart-wit verschenen, later ook ingekleurd en vervolgens in kleur, al dan niet uitgebracht met de vermelding ‘Fotographie H. Kuiper’.
De prentbriefkaarten werden veelal geleverd op bestelling van opdrachtgevers, veelal in een oplage van 500 en in series van circa 24 verschillende onderwerpen gelegen in Noordwolde en wijde omgeving. Verder maakte hij (tover)lantaarnplaatjes, de voorloper van de latere dia’s.
Hans Kuiper was een fervent sportvisser en verbleef vaak aan de waterkant. Tot zijn dood op 82-jarige leeftijd gebruikte hij de fiets als vervoermiddel, zo ook op zijn sterfdag, toen hij in Blesdijke weer had gevist aan de Linde en op terugweg naar huis in de mist door een auto werd aangereden, als gevolg waarvan hij met inwendige kneuzingen later die dag is overleden.
Veel materiaal van Hans Kuiper is in het bezit gebleven van de familie.
Daarnaast blijken er met de regelmaat van de klok ansichtkaarten van deze begaafde man bij particulieren op te duiken en prijkt in diverse gezinnen in onze omgeving nog een echte Kuiper aan de muur.
Bovenstaande gegevens zijn overgenomen uit een zeer uitgebreide beschrijving van het leven van Hans Kuiper, opgetekend door zijn kleinzoon E. Deuling.
Wolvega, Geert Lantinga

Aantekeningen van de redactie van het Deevers Archief
De redactie heeft al in een aantal berichten aandacht besteed aan Hans Kuiper.
Bijna-alleskunner Hans Kuiper is op 8 juli 1855 an de Heufdstroate in Deever geboren. Hij is op 3 november 1937 op 82-jarige leeftijd overleden in Blesdijke.  

De redactie weet van één ansichtkaart van Zorgvliet zeker dat deze is gemaakt door Hans Kuiper. Zie de afgebeelde ansichtkaart in het bericht Castra Vetera – Zorgvliet – 1895 – Foto Hans Kuiper. Op de achterkant van deze ansichtkaart is vermeld: Uitgave H. Kuiper, Fotograaf, Noordwolde (Fr.).
Ook heeft Hans Kuiper een keer een serie van 24 ansichtkaarten met onderwerpen uit Zorgvlied uitgegeven. Zie het bericht 24 gezichten te Zorgvlied bij Noordwolde in 1895.
De webstee van het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie vermeld het bestaan van enige olieverfschilderijen van Hans Kuiper , echter helaas zonder een afbeelding.

abracadabra-490

Posted in Ansigtkoate, Deever, Hans Kuiper, Kuunst, Skildereeje | Leave a comment

Ut skildereeje ‘Vrau an de wasse’ van Hans Kuiper

In het in 1999 verschenen fotoboekje ‘Diever, Ie bint ’t wel …’ is bij de afbeeldingen 30 en 31 de volgende tekst over de in Deever geboren schilder en fotograaf  Hans Kuiper opgenomen. Zie de bijgaande afbeelding van de betreffende bladzijde uit het genoemde fotoboekje.

30 – Diever – Smederij Albert Kloeze – ± 1914
31 – Diever – Vrouw aan de was – ± 1914
Hans Kuiper maakte vanwege banden met zijn geboortedorp Diever ook enkele schilderijen van onderwerpen uit dit dorp en zijn omgeving. Daarbij gebruikte hij vaak een foto als voorbeeld. Ook de links afgebeelde familiefoto bleek daar geschikt voor te zijn. Voor het maken van deze foto stond zijn toestel opgesteld in de Peperstraat. Daar maakte hij deze unieke foto van de achterkant van de smederij en het huis van Albert Kloeze aan de Hoofdstraat, adres Diever 152.
Links op de foto staat Margje Johanna Eits, de vrouw van Hans Kuiper. Naast haar staat hun dochter Cornelia Johanna. De man is haar verloofde Jan Willem Deuling. De vrouw die in de deur van het achterhuis nieuwsgierig toekijkt is Lammige Santing, de vrouw van Albert Kloeze.
Met deze foto als voorbeeld liet Hans Kuiper zich omstreeks 1914 inspireren tot het afgebeelde schilderij met de naam Vrouw aan de was.
De voorovergebogen vrouw met het witte mutsje is Griet Kuiper. Zij was de oudste zuster van Hans Kuiper en was de tweede vrouw van Willem Huiskes, boer en caféhouder aan de Hoofdstraat, adres Diever 150 (oud Diever 123). Albert Kloeze en Willem Huiskes waren buren. Het café is niet zichtbaar, maar stond links achter de smederij.
Hans Kuiper nam gelukkig de vrijheid om de foto niet precies na te schilderen. Zo plaatste hij rechts op het schilderij de toren van de Hervormde Kerk, als duidelijke aanwijzing dat het hier ging om een Dieverder schilderij.
Het op board geschilderde werkje heeft een breedte van 41 cm en een hoogte van 31 cm. In de catalogus van Hermannus Deuling is Vrouw aan de was onder nummer 204 opgenomen. In die catalogus is onder nummer 518 het doek Gezicht op Diever te vinden. Dit olieverfschilderij is omstreeks 1912 gemaakt. Het schilderij Laantje in Diever is in de genoemde catalogus onder nummer 520 geregistreerd. Ook dit werk is omstreeks 1912 geschilderd.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Hans Kuiper is geboren op 8 juli 1855 in Deever en is overleden op 3 november 1935 in Blesdijke.
De in de Heufdstroate (adres Diever 129) in Deever geboren fotograaf en schilder Hans Kuiper maakte van een aantal onderwerpen uut de gemiente Deever ook een schilderij.
In de catalogus van zijn kleinzoon Hermannus Deuling is het hier afgebeelde schilderij ‘Vrouw aan de was’ onder nummer 204 te vinden.
De door Hans Kuiper gemaakte zwart-wit foto van de achterkant van het woonhuis bij de smederij van Albert Kloeze is afkomstig uit de verzameling van de heer Hermannus Deuling, kleinzoon van Hans Kuiper.
De redactie heeft de kleurenfoto van de achterkant van het woonhuis bij de voormalige smederij van Albert Kloeze staande in de Peperstroate op maandag 3 september 2018 gemaakt.

Abracadabra-287

Abracadabra-288

Posted in Diever, ie bint 't wel ..., Hans Kuiper, Heufdstroate, Kuunst, Peperstroate, Skildereeje | Leave a comment

Tjeerd Bottema is de ontwerper van de Sluis-haan

Rechts van de ingang van korenmolen de Vlijt in Oldendeever hangt al zeker meer dan vijftig misschien wel zestig of zeventig jaren een geëmailleerd reclamebordje met de bekende hanekop van Pieter Sluis, ooit fabrikant van onder meer veevoeders, mengvoeders, diervoeders, vogelvoeders, pluimveevoeders, kippevoer en zangzaad.
Het bordje is helemaal verweerd en was oorspronkelijk kanariegeel van kleur, dat is nog een beetje te zien bij de letters E, N en G van het woord MENGVOEDERS.
Het email is bij de vier schroeven (of zijn het spijkers ?) op de hoeken verdwenen en de schroeven (of zijn het spijkers ?) zijn helemaal weggeroest.
De tanden van de tijd zullen het bordje verder aanvreten en op een dag zal de zwaartekracht het bordje van de muur trekken, maar daar zal dan waarschijnlijk geen haan naar kraaien.
Zo te zien zal het bordje voor de verzamelaar weinig waarde hebben.
Het bordje moet daar zijn opgehangen in de beste jaren van Pieter Sluis, toen het merk Sluis nog een begrip in heel Nederland was. Heeft mulder Jan Albert (Ab) Jansen het bordje opgehangen, voordat hij naar het land Verenigde Staten van Amerika (U.S.A) verhuisde, misschien wel vóór de Tweede Wereldoorlog of heeft zijn opvolger Arend Uiterwijk Winkel dit na 1953 gedaan ?
De redactie van het Deevers Archief heeft de kleurenfoto van het reclamebordje van dichtbij op 3 oktober 2012 gemaakt.
De redactie van het Deevers Archief heeft de andere kleurenfoto op vrijdag 30 november 2018 gemaakt.
Op de afgebeelde zwart-wit ansichtkaart van korenmolen de Vlijt uit het begin van de zestiger jaren van de vorige eeuw is het Sluis-reclamebordje te onderscheiden.

Op 14 februari 2018 schreef Evert de Jong de volgende reactie, waarvoor de redactie hem bijzonder erkentelijk is:
Vermeld mag worden dat de Sluis-haan voor reclamedoeleinden is ontworpen door tekenaar, schilder, etser en illustrator Tjeerd Bottema. Dat moet ver voor de Tweede Wereldoorlog zijn geweest.
Rond 1905 had Tjeerd Bottema het beroemde affiche voor verzekeringsmaatschappij RVS gemaakt: vrouw met paraplu, man met wandelstok en hondje.
In die periode moet hij hoogstwaarschijnlijk ook het beroemde embleem voor P. Sluis hebben gemaakt.
Ik heb ruim 40 jaar geleden een boek geschreven over het leven van Tjeerd Bottema (ISBN 9062720013), getiteld ‘Mijn leven’. Daarin staat een fraaie Friestalige affiche van P. Sluis Ochtendvoer afgedrukt. De datum waarop deze prent werd gemaakt staat er helaas niet bij.
Bottema zegt in het boek onder meer over zijn studententijd aan de Rijksacademie voor Schilderkunst in Amsterdam: ‘Het ging me daar goed. Ik kreeg veel opdrachten voor illustraties en voor reclamewerk’.
Later maakte hij furore als illustrator van voornamelijk kinderboeken en als etser.
In het voorjaar van 1978 is Tjeerd Bottema in Katwijk overleden.
Ik hoop u hiermee naar genoegen te hebben geïnformeerd.

 

Posted in Ansigtkoate, Deever, Kuunst, Meule van Oll’ndeever, Oll'ndeever, Toevallige waarneming | Leave a comment